لینکهای اسامی شهدای گرانقدر کناره مرودشت به ترتیب حروف الفبا + و بعد به ترتیب تاریخ شهادت

هوالجمیل

با سلام و عرض ادب، تا کنون نتوانسته ایم درباره شهیدان گرامی : کاووسی، شهابی، حسین پور، جاویدی، روانبخش زارع، میرزائی، محسنی فر، فلامرزی و اکبری اطلاعاتی جز مطالب روی مزار مطهرشان کسب کنیم لذا از تمام شهروندان گرانقدر کناره تقاضای کمک داریم. از طریق زیر: از این شهدای بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهیدان بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودشان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

اقدام شد

به ترتیب حروف الفبا
              ردیف /  نام شهید / پدر / تولد / محل تولد / تاریخ شهادت/  عضویت  / محل شهادت / آرامگاه

1. احمدی، علی ضامن عطاءالله 1342/11/5 کناره 1362/5/1 پاسدار وظیفه حاج عمران عراق کناره
2.  اکبری، خدابخش جعفر 1346/5/19 کناره 1361/2/15 بسیجی خرمشهر کناره
3.  اورنگی نژاد، اکبر هوشنگ 1346/4/12 کناره 1366/1/27 پاسدار وظیفه سردشت کناره
4.  اورنگی نژاد، عزیز اله شنبه علی 1344/4/4 کناره 1365/4/31 سرباز زبیدات عراق کناره
5.  بوپاش، سیف اله عبداله 1342/6/7 کناره 1364/12/24 بسیجی فاو کناره
6.  پاکدل، عسکر اکبر 1343/1/6 کناره 1371/10/21 پاسدار سد کرخه کناره
7.  جاویدی، رشید کاکاخان 1326/5/15 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
8.  جعفری، سید حمید سید اسماعیل 1337/2/9 کناره 1367/3/4 بسیجی شلمچه کناره
9. حاصلی، جعفر حسین (حاصل) 1320/7/25 کناره 1359/12/4 بسیجی فیاضیه آبادان کناره
10.  حسین پور، عباس حسین 1319/1/11 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
11.  خلیلی، حاج قدیر حبیب 1328/6/7 کناره 1364/11/21 بسیجی اروندکنار کناره
12.  درویشی، نورالله مشکی 1341/1/7 کناره 1366/9/30 پاسدار وظیفه محور اهواز آبادان کناره
13.  دلخوش، حمید محمد 1339/2/1 کناره 1361/1/31 سرباز کرخه نور کناره
14.  دلخوش،امان الله، رحیم، حاج محمد 1341/6/11 کناره 1367/1/3 پاسدار افتخاری خُرمال کناره
15.  رحیمی، ذبیح اله امین 1344/5/12 کناره 1365/4/27 سرباز باختران کناره
16. رشیدی، نگهدار قدرت اله 1346/3/12 کناره 1366/12/28 پاسدار وظیفه خُرمال کناره
17. روابندی، زین العابدین علی 1345/6/30 کناره 1361/10/10 بسیجی عین خوش کناره
18.  زارع، رضا جعفر 1341/3/25 کناره 1367/4/31 بسیجی سرباز، بسیجی، غرب، کناره
19.  زارع، روانبخش کرامت الله 1344/1/20 کناره 1364/12/26 سرباز منطقه عملیاتی بانه کناره
20.  زارع، قاسم علی اکبر 1302/6/7 کناره 1361/3/2 بسیجی فکه کناره
21.  زارع، محمد علی میرزا قلی 1346/6/20 کناره 1365/8/1 سرباز پاسگاه مرزی یوسف خان شمالی کناره
22.  زارع، نجفعلی علی محمد 1343/11/8 کناره 1361/10/10 بسیجی عین خوش کناره
23.  سبحانی، غلامحسین منصور 1342/6/2 کناره 1362/12/25 پاسدار وظیفه جزیره مجنون کناره
24. شهابی، ایرج رضا 1345/1/2 کناره 1361/1/11 بسیجی شوش کناره
25.  شیروانی، امیر رضا 1348/6/7 کناره 1365/10/19 بسیجی شلمچه کناره
26. صالحی، علی علی 4/4/1318 کناره 1360/7/16 سرگرد ارتش بوکان شیراز
27.  عزیزی، عباس حاصل 1331/9/7 کناره 1364/11/21 بسیجی اروندکنار کناره
28.  علیزاده، حمید نیاز 1348/6/30 کناره 1366/3/9 پاسدار وظیفه شلمچه کناره
29. علیزاده، قنبر خسرو 1339/3/4 کناره 1362/12/12 بسیجی منطقه عملیاتی جفیر کناره
30.  غلامپور، جانی کمرخان 1338/6/11 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
31.  فلامرزی، سلطانعلی عزیز 1321/9/16 کناره 1361/2/26 بسیجی شلمچه خرمشهر کناره
32. کاووسی، بهرام مسعود 1337/1/1 کناره 1361/1/23 سرباز معلم شلمچه کناره
33. کناره فرد، جلیل ابراهیم 1334/5/4 کناره 1360/9/12 بسیجی سر پل ذهاب کناره
34.  محسنی فر، اسدالله ذبیح اله 1347/5/10 کناره 1362/6/25 بسیجی حاج عمران کناره
35.  محمدزمانی،محمدعلی عبدالله 1333/7/24 گلستان 1362/11/22 پاسدار قصر شیرین ایلوار گرگان
36.  محمدی، خدابخش علی 1343/6/1 کناره 1365/3/2 بسیجی شرهانی کناره
37. محمدی، خداخواست علی 1339/12/2 کناره 1360/12/14 بسیجی چزابه کناره
38.  مختاری، رحمت الله نوازالله 1345/6/6 کناره 1365/10/19 پاسدار وظیفه شلمچه کناره
39.  مختاری، وفادار جلیل 1348/5/4 کناره 1365/7/20 بسیجی منطقه عملیاتی جفیر کناره
40.  معصومی، کوروش قدرت اله 1341/10/6 کناره 1364/7/15 سرباز سومار کناره
41.  میرزائی، احمد محمد 1315/10/7 کناره 1362/7/17 بسیجی حاج عمران کناره
42.  میری، سید غریب سید جلال 1347/1/2 کناره 1366/7/29 پاسدار شلمچه کناره
43.  نوازنده، جواد کشو 1339/2/10 کناره 1360/10/6 سرباز شوش - دزفول کناره
44.  وصالی، محمد یار ابوالحسن 1341/3/10 کناره 1362/5/3 بسیجی حاج عمران عراق کناره

اسامی شهدا به ترتیب تاریخ شهادت

نام شهید پدر تولد محل تولد تاریخ شهادت عضویت محل شهادت آرامگاه
1 حاصلی، جعفر حسین (حاصل) 1320/7/25 کناره 1359/12/4 بسیجی فیاضیه آبادان کناره

2 صالحی، علی علی 4/4/1318 کناره 1360/7/16 سرگرد ارتش بوکان شیراز

3 کناره فرد، جلیل ابراهیم 1334/5/4 کناره 1360/9/12 بسیجی سر پل ذهاب کناره

4  نوازنده، جواد کشو 1339/2/10 کناره 1360/10/6 سرباز شوش - دزفول کناره
5 محمدی، خداخواست علی 1339/12/2 کناره 1360/12/14 بسیجی چزابه کناره
6 شهابی، ایرج رضا 1345/1/2 کناره 1361/1/11 بسیجی شوش کناره
7 کاووسی، بهرام مسعود 1337/1/1 کناره 1361/1/23 سرباز معلم شلمچه کناره
8 دلخوش، حمید  محمد 1339/2/1 کناره 1361/1/31 سرباز کرخه نور کناره

9 اکبری، خدابخش جعفر 1346/5/19 کناره 1361/2/15 بسیجی خرمشهر کناره
10 فلامرزی، سلطانعلی عزیز 1321/9/16 کناره 1361/2/26 بسیجی شلمچه کناره

11 زارع، قاسم علی اکبر 1302/6/7 کناره 1361/3/2 بسیجی فکه کناره
12 روابندی، زین العابدین علی 1345/6/30 کناره 1361/10/10 بسیجی عین خوش کناره
13 زارع، نجفعلی علی محمد 1343/11/8 کناره 1361/10/10 بسیجی عین خوش کناره
14 احمدی، علی ضامن عطاءالله 1342/11/5 کناره 1362/5/1 پاسدار وظیفه حاج عمران عراق کناره
15 وصالی، محمد یار ابوالحسن 1341/3/10 کناره 1362/5/3 بسیجی حاج عمران عراق کناره
16 محسنی فر، اسداله ذبیح اله 1347/5/10 کناره 1362/6/25 بسیجی حاج عمران کناره
17 میرزائی، احمد محمد 1315/10/7 کناره 1362/7/17 بسیجی حاج عمران کناره
18 محمدزمانی،محمدعلی عبدالله 1333/7/24 گلستان 1362/11/22 پاسدار قصر شیرین ایلوار گرگان
19 علیزاده، قنبر خسرو 1339/3/4 کناره 1362/12/12 بسیجی منطقه عملیاتی جفیر کناره
20 سبحانی، غلامحسین منصور 1342/6/2 کناره 1362/12/25 پاسدار وظیفه جزیره مجنون کناره
21 معصومی، کوروش قدرت اله 1341/10/6 کناره 1364/7/15 سرباز سومار کناره
22خلیلی، حاج قدیر حبیب 1328/6/7 کناره 1364/11/21 بسیجی اروندکنار کناره
23 عزیزی، عباس حاصل 1331/9/7 کناره 1364/11/21 بسیجی اروندکنار کناره
24بوپاش، سیف اله عبداله 1342/6/7 کناره 1364/12/24 بسیجی فاو کناره
25 زارع، روانبخش کرامت الله 1344/1/20 کناره 1364/12/26 سرباز منطقه عملیاتی بانه کناره

26 جاویدی، رشید کاکاخان 1326/5/15 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
27 حسین پور، عباس حسین 1319/1/11 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
28 غلامپور، جانی کمرخان 1338/6/11 کناره 1365/2/24 بسیجی شرهانی کناره
29 محمدی، خدابخش علی 1343/6/1 کناره 1365/3/2 بسیجی شرهانی کناره
30 رحیمی، ذبیح اله امین 1344/5/12 کناره 1365/4/27 سرباز باختران کناره
31 اورنگی نژاد، عزیز اله شنبه علی 1344/4/4 کناره 1365/4/31 سرباز زبیدات عراق کناره
32 مختاری، وفادار جلیل 1348/5/4 کناره 1365/7/20 بسیجی منطقه عملیاتی جفیر کناره
33 زارع، محمد علی میرزا قلی 1346/6/20 کناره 1365/8/1 سرباز پاسگاه مرزی یوسف خان شمالی کناره
34 شیروانی، امیر رضا 1348/6/7 کناره 1365/10/19 بسیجی شلمچه کناره
35 مختاری، رحمت الله نوازالله 1345/6/6 کناره 1365/10/19 پاسدار وظیفه شلمچه کناره
36 اورنگی نژاد، اکبر هوشنگ 1346/4/12 کناره 1366/1/27 پاسدار وظیفه سردشت کناره
37 علیزاده، حمید نیاز 1348/6/30 کناره 1366/3/9 پاسدار وظیفه شلمچه کناره
38 میری، سید غریب سید جلال 1347/1/2 کناره 1366/7/29 پاسدار شلمچه کناره
39 درویشی، نورالله مشکی 1341/1/7 کناره 1366/9/30 پاسدار وظیفه محور اهواز آبادان کناره

40 رشیدی، نگهدار قدرت اله 1346/3/12 کناره 1366/12/28 پاسدار وظیفه خُرمال کناره

41 دلخوش،امان الله،رحیم حاج محمد 1341/6/11 کناره 1367/1/3 پاسدار افتخاری خُرمال کناره
42 جعفری، سید حمید سید اسماعیل 1337/2/9 کناره 1367/3/4 بسیجی شلمچه کناره
43 زارع، رضا جعفر 1341/3/25 کناره 1367/4/31 بسیجی سرباز ، غرب، کناره (شهادت در اسارت توسط کومله)
44 پاکدل، عسکر اکبر 1343/1/6 کناره 1371/10/21 پاسدار سد کرخه کناره

تا کنون نتوانسته ایم درباره شهیدان گرامی : کاووسی، شهابی، حسین پور، جاویدی، روانبخش زارع، میرزائی، محسنی فر، فلامرزی و اکبری اطلاعاتی جز مطالب روی مزار مطهرشان کسب کنیم لذا از تمام شهروندان گرانقدر کناره تقاضای کمک داریم. از طریق زیر: از این شهدای بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهیدان بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودشان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

تعداد شهدا بر اساس سال شهادت

سال 59 – 1شهید

سال60  - 4 شهید 

سال 61 – 8 شهید

سال 62 – 7 شهید

سال 63 – 0

سال 65 -  10 شهید

سال 66 – 5 شهید

سال 67 – 3 شهید

سال 71 - 1 شهید

تعداد شهدا بر اساس ماه شهادت ؟؟

سید : دو شهید ، طلبه ؟ دانشجو ؟

دو شهیدی دو خانواده : شهیدان دلخوش و شهیدان محمدی

ده شهید بالای 30 سال

34 شهید زیر سی سال

24 شهید بسیجی، بعضی از سربازان و پاسداران شهید هم قبلاً بسیجی بوده اند.

مجرد ؟     متأهل ؟؟

زیر دیپلم ؟ زیر لیسانس ؟

محل شهادت و تعداد شهدا : شلمچه 6 – شرهانی 4 - حاج عمران 4 - فاو و اروند 3 – خُرمال 3 – خرمشهروشلمچه2 –عین خوش 2 -سر پل ذهاب و قصرشیرین 2 - کرخه 2 - جفیر 2–  و آبادان، بوکان، شوش، سومار، باختران، غرب؟، چزابه، سردشت، خراسان، فکه، بانه، مجنون، زبیدات، محور اهواز آبادان، محور شوش دزفول، هرکدام یک شهید

نثار ارواح مطهر شهدا و اموات صلوات و فاتحه

امام زادگان عشق // انتشارات هدهد

شهید بزرگوار خدابخش اکبری

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید خدابخش اکبری

فرزند جعفر

ولادت 1346/5/19 کناره

شهادت 1361/2/15 خرمشهر

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار خدابخش اکبری
شهید خدابخش اکبری فرزند مرحوم جعفر و خانم پریدخت کاووسی در ۱۹ مرداد ۱۳۴۶ در خانواده ای مذهبی و متوسط و تلاشگر در روستای تاریخی کناره دیده به جهان گشود.
پدرش یکی از معتمدین و مغازه داران قدیمی مرودشت بود و عطاری او در خیابان شهید صدوقی فعلی از شهرتی خاص برخوردار بود.
شهید اکبری که فررند چهارم  خانواده بود سه خواهر و دو برادر نیز داشت که دو ‌برادر ایشان قبل از شهادت خودش، در یک حادثه از دنیا رفته بودند و شهید اکبری تنها پسر خانواده بود.
شهید اکبری پسری بسیار فعال، زرنگ، مهربان، با استعداد، خوش سیما و خوش برخورد و دلسوز بود و از همان دوران کودکی چهره ای شاخص و دوست داشتنی در بین اقوام و همکلاسی ها و هم محلی ها داشت.
ایشان دوره تحصیلات ابتدائی را در روستای کناره پشت سر گذاشت و در کلاس پنجم بود که انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید و فصل جدیدی از حق جوئی و حقیقت طلبی و معارف قرآن و اهلبیت در تمام جوامع شروع شد.
شهید اکبری با الهام از فرمایشات امام و روحانیون در خط امام در اکثر مجالس و برنامه های مذهبی شرکت می کرد و عمدتاً در کارهای هنری مثل عکاسی و سرود فعالیتی چشمگیر داشت. او در دوران تحصیلاتش و بعد از آن همیشه در پی علم و هنر و اختراع و نوآوری بود که گهگاه دردسرهای شیرینی نیز می آفرید.
شهید یکی از اعضای مسجد امام حسین کناره و پایگاه مقاومت بود و پس از شروع جنگ تحمیلی، علیرغم کم سن و سال بودن برای اعزام به جبهه بیقراری میکرد ولی پذیرفته نمی شد، او تفکر و اراده و شخصیتی بزرگتر از سن خودش داشت و پس از ورود به دوره راهنمائی تمام فکر و ذکرش به فعالیتهای انقلابی، کارهای فرهنگی و حفاظت از دستاوردهای خون شهدا معطوف بود و سر از پا نمی شناخت. همین افکار و رفتار باعث شد که ادامه تحصیل را به آینده موکول کند و علیرغم مخالفت پدرش که دو پسر دیگرش را نیز دست داده بود و با اصرار و پیگیری زیاد توانست نظر مسئولین را جلب کند و به آموزش نظامی اعزام شود که پدرش باز به مرکز آموزش رفت و مانع جبهه رفتنش شد اما خانواده اش می دانست که جلوگیری از جبهه رفتن او نمی تواند برای همیشه ادامه یابد و  همینطور هم شد. او بالاخره به آرزوی بزرگ خود که حضور در جبهه های حق علیه باطل بود رسید و همدوش حماسه سازان دیگر به سرکوب متجاوزین بعثی در سنگرهای خطوط مقدم و دفاع از دین و ناموس و وطن مشغول شد در حالیکه هنوز پانزده سالش تمام نشده بود.
او اگرچه یک ‌نوجوان عادی بیش نبود ولی نمی توانست در خانه راحت بنشیند و ببیند که وطن عزیز و زیبایش مورد هجوم جنایتکارانی واقع شده که رؤیای فتح چند روزه ایران بزرگ در سر داشتند ولی از برکت رزمندگان دریادلی مثل شهید خدابخش اکبری ها رؤیای آنها تبدیل  به یک کابوس هشت ساله برای صدام و اربابانش و نوکران داخلی و خارجی اش شد و عاقبت بدون تصرف یک وجب از خاک پاک ایران مجبور به فرار شدند و رژیم بعث و رهبرش، صدام یزید ملعون، به زباله دان تاریخ پیوستند.
نهایتاً این نوجوان بسیجی شهید  بعد از چندین بار حضور در جبهه های مختلف در تاریخ پانزدهم اردیبهشت ۱۳۶۱ در دفاع از خرمشهر مظلوم به شهادت رسید و روح بیقرار و نا آرام او در ساحل آغوش خداوند آرام گرفت و ابدی شد.
پیکر مطهر شهید بزرگوار خدابخش اکبری که ترکش به سرش اصابت کرده بود با استقبال گسترده عاشقان حضرت ثارالله تشییع و در گلزار شهدای زادگاهش روستای کناره آسمانی شد. او از همان نوجوانانی بود که امام خمینی، بت شکن بزرگ تاریخ معاصر که انقلابش معجزه بزرگ قرن بیستم نام گرفت، آنها را رهبر خود و کشور معرفی کرده و خودش را عاشق و ارادتمند و پیرو آنها می دانست.

روحشان شاد و یادشان گرامی

 از این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار اسدالله محسنی فر

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید اسدالله محسنی فر

فرزند ذبیح الله

ولادت 1347/5/10 کناره

شهادت 1362/6/25 حاج عمران

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 

شهید اسدالله محسنی فر فرزند مرحوم ذبیح الله (عیوضی) و مرحومه میرزا بیگم محسنی در تاریخ دهم مرداد ماه ۱۳۴۷ در خانواده ای مذهبی و مستضعف و پر تلاش در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود.
او آخرین فرزند خانواده بود و سه برادر و سه خواهر بزرگتر از خود داشت. شغل پدرش کشاورزی و دامداری بود و شهید از همان دوران طفولیت در حد خود به پدر و مادر و خواهران و برادران کمک می کرد.
ایشان دوره دبستان را در هفت سالگی در روستای کناره شروع کرد و با شور و اشتیاق و علاقه فراوان این دوران را با موفقیت به پایان رساند و همزمان ادامه تحصیل را همراه با کار کردن شروع کرد.
پایان دوره ابتدایی ایشان مصادف شد با پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام‌خمینی و اواسط دوره راهنمائی ایشان با شروع جنگ تحمیلی مقارن گردید و شهید علیرغم علاقه با دانش اندوزی مجبور به ترک تحصیل شد و برای دفاع از ناموس و میهن اسلامی ادامه درس را به آینده موکول کرد.
اگرچه ایشان هنوز پا به سن بلوغ نگذاشته بود ولی از بلوغ اعتقادی و معرفتی والائی برخوردار بود، نمازهایش را اکثراً اول وقت و در مسجد با جماعت می خواند، در ماه مبارک رمضان فعالیتهای مذهبی اش در حالیکه روزه بود بیشتر میشد، بسیار با حیا بود و به حجاب خیلی اهمیت می داد و حجاب زنها را ادامه دادن راه شهدا می دانست. برای حضور در جبهه های نبرد بیقراری میکرد و همیشه می گفت حضور من در جبهه مهم تر از درس خواندن است چون درس را بعداً هم میشود ادامه داد ولی اگر مملکت و انقلاب ما شکست بخورد دیگر به هیچ طریقی قابل جبران نیست، ایشان علاوه بر حفظ قسمتی از قرآن قرائت زیبایی هم ‌داشت و در تمام امور مذهبی و سیاسی و اجتماعی در مدرسه و مسجد پایگاه مقاومت علی ابن ابیطالب فعالیت چشمگیر داشت، برخی از دوستان و آشنایان مخصوصاً یکی از روحانیون به نام حاج آقا نجفی از ایشان می خواست اعزام را به آینده (که از لحاظ سنی بزرگتر شد) موکول نماید و در پشت جبهه به فعالیتهایش ادامه دهد ولی ایشان میگفت میترسم وقتی به جبهه برسم که دیر شده باشد لذا نباید وقت تلف کنم.
به هر حال با اجازه والدین به مرکز آموزش اعزام شد و سپس به همراه سپاه فارس به کردستان رفت و در اولین مأموریت خود در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۶۲ در منطقه حاجی عمران عراق به فیض عظمای شهادت نائل آمد و نامش در دفتر عاشورائیان زمان و لبیک گویان به حسین زمان ثبت گردید.
مجروحیت ایشان دقیقاً از ناحیه گلو بود و ترکش تا عمق گردن ایشان نفوذ کرده بود.
برادر ایشان نقل می کند که پدرم خیلی علاقه به برادرم داشت و وقتی خواستیم خبر شهادت را به او بدهیم دچار مشکل بودیم که چگونه به او بگوئیم لذا به او‌ گفتم پدرجان اگر من به جبهه بروم و شهید بشوم چه نظری درباره من داری؟ گفت اگر برای اسلام باشد عیبی ندارد بلکه خوب است، گفتم اسدالله هم برای اسلام به جبهه رفته بود، و اینگونه بود که فهمید برادرم شهید شده، ابتدا خیلی ناراحت شد و گریه کرد سپس بالای پیکر مطهر شهید آمد و دو دستش را به سمت آسمان گرفت و گفت خدایا این قربانی را از ما بپذیر.
شهید ازدواج نکرده بود و والدین ایشان نیز با داغ فرزند رشیدشان در سالهای قبل از دنیا رفتند و در گلزار شهدای کناره دفن شدند.
روحشان شاد و یادشان گرامی

**************

 این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار روانبخش زارع

بسم رب الشهداء و الصدیقین

سرباز شهید روانبخش زارع

فرزند کرامت الله

ولادت 1344/1/20 کناره

شهادت 1364/12/26 منطقه عملیاتی بانه

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار روانبخش زارع
شهید روانبخش زارع فرزند مرحوم حاج کرامت الله و مرحومه سیده طاهره مبین در روز بیستم فروردین ماه ۱۳۴۴ در خانواده ای متدین و پر تلاش و منتسب به سلسله سادات در روستای تاریخی کناره دیده به جهان هستی گشود. پدرش کشاورز بود و از این طریق کسب نان حلال و  امرار معاش میکرد. 
شهید روانبخش فرزند سوم خانواده است و علاوه بر شش خواهر ، دو برادر تنی و ناتنی نیز دارد. 
ایشان دوران کودکی و تحصیلات ابتدائی را در مدرسه روستای کناره گذراند و در اوقات بیکاری به کمک پدر و مادر می شتافت. او از کودکی اهل مسجد و جماعت و هیئت بود و در تمام مراسم و برنامه هائیکه برای شهدای عزیز وطن برگزار می شد حضور می یافت. سال ورود ایشان به مدرسه راهنمائی مصادف شد با پیروزی انقلاب اسلامی ایران که معجزه قرن نام گرفت. شهید نیز در حد خود در مجالس و برنامه های انقلابی شرکت می کرد ولی بخاطر کم سن و سال بودن فعالیت چشمگیری در این دوره نداشت. 
ایشان فردی بسیار فعال و با نشاط و متدین و انقلابی، اهل نماز و روزه و مقید به اخلاق اسلامی بود و شبانه روز در مسجد و پایگاه مقاومت خدمت میکرد.
چیزی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری امام خمینی  نگذشته بود که ابرقدرتهایی که دستشان از منابع نفتی و معادن ایران قطع شده بود شروع به ایجاد آشوب و فتنه در سراسر کشور ایران مخصوصاً در کردستان کردند و گروهکهای ضد انقلاب و ملحد را به جان و مال مردم انداختند، از طرفی، با کمک به صدام حسین، دیکتاتور عراق، جنگی تمام عیار و نابرابر در مرزهای غربی و جنوبی کشور عزیزمان به راه انداختند، هزاران خانه را ویران و مردم مرزنشین را آواره کردند، صدام میخواست در عرض یکهفته تهران را فتح کند ولی با دلاوران از خود گذشته ای مثل شهید روانبخش ها مواجه شد و رؤیای فتح هفت روزه برای صدام و اربابانش و نوکران داخلی اش تبدیل به یک کابوس سیاه هشت ساله شد و نهایتاً از حماسه سازان شهادت طلب ایرانی شکست خورد و به زباله دان تاریخ پیوست.
شهید روانبخش زارع که نوجوان فهمیده و با شهامت و با اراده ای بود ادامه تحصیلات را به آینده موکول کرد و برای اولین بار در پایان دوره راهنمایی با کسب اجازه از والدینش به عنوان بسیجی عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و با لشکر ۱۹ فجر سپاه فارس به مناطق عملیاتی جنوب رفت و به دفاع از دین و ناموس وطن پرداخت.
شهید روانبخش زارع پس از بازگشت از جبهه، مجدداً به عنوان سرباز به نیروی زمینی ارتش غیور و قدرتمند جمهوری اسلامی ایران پیوست و این بار به مناطق غرب کشور اعزام شد و به پاسداری از مرز و بوم و کیان ایران اسلامی مشغول شد.
این شهید بزرگوار در تاریخ ۲۶ اسفند ماه ۱۳۶۴ در پادگان محل خدمتش در منطقه عملیاتی شهر بانه مورد هجوم هواپیماهای دشمن و مورد اصابت بمبهای آنها قرار گرفت و ناحیه سر آسیب دید و به شهادت که آرزوی دیرینش بود نائل گشت.
پیکر مطهر این سرباز و بسیجی شجاع که در حد خود نقشی مهم در پیروزی و سرافرازی وطن اسلامی داشت، توسط مردم قدردان و حق شناس منطقه مرودشت و کناره تشییع شد و در گلزار شهدای کناره به عاشورائیان زمان پیوست.
لازم به ذکر است که مادر بزرگوار شهید در سال ۱۳۷۲ و پدر گرامی شهید در سال ۱۳۹۸ از دنیا رخت بربستند و در جوار شهدای کناره به فرزند شهیدشان ملحق شدند.
روحشان شاد و یادشان گرامی 

 

 این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار احمد میرزائی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید احمد میرزائی

فرزند محمد

ولادت 1315/10/7 کناره

شهادت 1362/7/17 حاج عمران

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار احمد میرزائی
شهید احمد میرزائی فرزند مرحوم محمد و مرحومه بی بی میرزائی در هفتم دیماه 1315 در خانواده ای مذهبی و تلاشگر و عاشق اهلبیت عصمت و طهارت در روستای تاریخی کناره دیده به جهان هستی گشود.
ایشان فرزند اول خانواده بود و سه خواهر و دو برادر کوچکتر نیز داشت. شغل پدرش کشاورزی بود و از این طریق با کسب نان حلال امرار معاش می کرد، شهید نیز از همان دوران کودکی و نوجوانی در تمام امور گشاورزی و امور خانه به پدر و مادرش کمک می کرد.
شروع دوران کودکی او همراه با جنگ خانمانسوز جهانی دوم بود که قحطی و گرسنگی و بیماری های زیادی در پی داشت و کشور ما نیز از این مصیبتها بر کنار نبود. در آن زمان هنوز مدرسه در روستا نبود و حتی در برخی از شهرهای اطراف نیز نبود به همین خاطر شهید نتوانست درس بخواند و سواد بیاموزد اما با عشق و علاقه ای که به دین و قرآن و مسجد و اهلبیت داشت علیرغم بیسوادی از
معرفت و حکمت و بصیرت بالائی برخوردار بود. 
شهید میرزائی شغل پدر را انتخاب کرد و در کنار او به کار کشاورزی ادامه داد و پس از راه اندازی کسب و کار طبق سنت رسول الله با دختری از اقوام به نام خانم صغری نیکزاد از شیراز ازدواج کرد و یک زندگی کوچک زیبا و معنوی تشکیل داد و کم کم عیالوار شد و خداوند هفت دختر به او عنایت فرمود. شهید تمام زندگی خود را مدیون همسر فداکار و مؤمن خود می دانست، همسری که همیشه
در فراز و فرودهای زندگی پشتیبان او و هفت دخترش بود.
سالهای 56 و 57 برای شهید میرزائی سالهای خاص و پر برکت و پر تحرکی بود چون مرجع تقلید و رهبر محبوبش، آیت الله خمینی از تبعید باز گشت و مردم به او لبیک گفتند و رژیم دو هزار و پانصد ساله شاهنشاهی به زباله دان تاریخ ریخته شد. شهید در این دوران در راهپیمائی ها و مراسم انقلابی مرودشت و شیراز و کناره شرکت می کرد و شبانه روز در حال دفاع و حراست از نظام نوپای جمهوری اسلامی بود. 
هنوز چیزی از پیروزی نقلاب شکوهمند اسلامی نگذشته بود که جهانخوانی که دستشان از منابع اقتصادی ایران کوتاه شده بود دست به آشوبها و دسیسه های مختلف در اکثر شهرهای ایران زدند و صدام حسین ملعون، دیکتاتور بغداد با توجه به عدم وجود ارتش و سازمانهای ادارای دیگر در کشور ایران، تصمیم گرفت هفت روزه تهران را فتح کند ولی حضور ارتشیان و پاسداران و رزمندگان و بسیجیان
از خودگذشته و دریادلی مثل شهید میرزائی ها باعث شد که صدام این رؤیا را با خود به گور ببرد و بعد از هشت سال مقاومت ایرانیان غیور به مرزهای بین المللی برگردد و پرداخت غرامت جنگی را تقبل کند.
شهید احمد میرزائی از اصحاب مسجد ولیعصر (عج) کناره بود و در کنار کار و تلاش ، عمدتاً در پایگاه مقاومت علی ابن ابی طالب فعالیت می کرد . او مقید به انجام فرائض و اخلاقیات و معنویات و انجام مستحبات و ترک مکروهات بود و همه‌ساله با شروع ماه محرم و برافراشته شدن بیرق‌های حسینی، چون عاشقی شیدا در خدمت عزاداران آقا امام حسین (ع) و پذیرایی از آنان بود.
این شهید بزرگوار عضو یکی از اولین گروههای بسیجی بود که به ندای امام خمینی برای تشکیل ارتش بیست میلیونی لبیک گفت و اگرچه کسی از او توقع جبهه رفتن نداشت ولی بخاطر غیرت و همت و رشادت ذاتی که برای دفاع از میهن اسلامی و حفاظت از دستاورد خون شهدا داشت همراه با تیپ المهدی به جبهه های غرب رفت و در تاریخ هفدهم مهرماه 1362 در منطقه عملیاتی حاجی عمران به شهادت که آرزوی دیرینه اش بود رسید و نامش در فهرست عاشورائیان زمان و یاران امام قائم قرار گرفت.
برادر بزرگوار ایشان جناب محمد علی میرزائی که همرزم برادر شهیدش بوده می گوید: ما 17 نفر از بچه های کناره جزو نیروهای پدآفندی عملیات والفجر 2 بودیم که در منطقه صعب العبور غرب کشور در سال 1362 اتفاق افتاد. در آن زمان من حدود 30 ساله بودم و برادر بزرگم شهید احمد میرزائی حدود  47 ساله بود، ما جوانترها شبها با ارتفاعات برای پاسداری از مناطق تازه فتح شده می رفتیم و مسن ترها از جمله برادرم روزها به سنگرهای کمین و دیدبانی و نگهبانی می رفتند که در یکی از شبها ترکش خمپاره  120 به سر برادرم اصابت می کند و شدیداً مجروح می شود، عده ای از برادران ارتشی که آنجا بودند او را به پائین می آورند ولی بعد از مدت کمی بخاطر عمق جراحتها به شهادت می رسد.
لازم به ذکر است که یپکر مطهر این بسیجی شهید پس از تشییع در مرودشت و کناره در گلزار شهدای کناره در کنار بقیه همرزمان و همسنگرانش به آرامش ابدی رسید و از ملازمان خیمه حضرت سیدالشهداء و شافعان دنیا و آخرت قرار گرفت.
روحش شاد و یادش گرامی

 این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار سلطانعلی فلامرزی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید سلطانعلی فلامرزی

فرزند عزیز

ولادت 1321/9/16 کناره

شهادت 1361/2/26 شلمچه

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 

زندگی نامه شهید بزرگوار سلطانعلی فلامرزی
شهید سلطانعلی فلامرزی فرزند مرحوم عزیز و مرحومه فلک ناز حسینی در یک خانواده مذهبی و کارگری در تاریخ 28/11/1321 شمسی در روستای کناره مرودشت چشم به جهان گشود . ایشان اولین فرزند خانواده بود و سه برادر و چهار خواهر دیگر نیز داشت که همگی دوش به دوش پدر برای امرار معاش و کمک به اقتصاد خانواده کار و تلاش می نمودند .
مرکز فعالیتهای مذهبی ایشان مسجد امام حسین علیه السلام کناره بود که در آنجا با اصحاب مسجد برنامه های مختلف عبادی، سیاسی و فرهنگی برگزار می کردند. شهید فلامرزی با والدین خود بسیار رئوف و مهربان و با مردم اخلاقی نیکو و رفتاری پسندیده داشت. 
شهید دوران سربازی خود را از تاریخ 4/2/1342 در شیراز آغاز و در تاریخ 1/12/1344 به پایان رساند و پس از اتمام دوران خدمت وظیفه سربازی در تاریخ 1/12/1344 به صورت روز مزد به استخدام اداره کل راه و ترابری استان فارس در آمد و پس از اجرای قانون استخدام کشوری به کارکنان رسمی وزارت راه و ترابری استان فارس پیوست. ایشان پس از آموزشهای لازم در تاریخ 12/11/1345 موفق به دریافت گواهینامه کار با ماشین آلات سنگین و راه سازی  شد و از آن تاریخ به بعد با انجام اپراتوری در طول خطوط تابعه استان فارس به انجام وظیفه پرداختند . ( وی دارای گواهینامه تحصیلات ابتدائی و گواهینانه پایه دوم شهری نیز بودند ).
ایشان در تاریخ 16/12/1346 با دختر دائی خودش بنام نرگس زارعی نژاد ازدواج کرده که ثمره این ازدواج  2 فرزند پسر به نامهای علی اصغر و امیر حسین و 3 فرزند دختر به نامهای خدیجه ، منیژه و معصومه میباشد .
شهید معظم به علت وضعیت شغلی و ماموریتهایی که در خطوط ارتباطی و محورهای مختلف استان داشتند کم تر در کنار خانواده بودند و هرگاه برای تعطیلات به منزل می آمدند یکی از کارهای ایشان بجا آوردن صله رحم، دیدن دوستان خویشان و اقوام بود... 
ایشان در بین دوستان و آشنایان و اقوام دارای محبوبیت خاصی بودند و کوچک و بزرگ او را دوست می داشتند و بعلت رابطه خوب ، صمیمی و گرمی که با همه داشت ،  دارای دوستان بسیاری در روستا ، شهر، محل کار و شهرهای دیگر بود.
ایشان در کمک به دوستان ، اقوام و هم نوعان خود از هیچ کمکی فروگذار نمی کرد و برای رفع مشکلات آنها نهایت سعی و تلاش داشت و برای رفاه حال خانواده و فراهم کردن امکانات و وسایل آرامش و آسایش خانواده نهایت دقت و تلاششان را به کار می بستند،  به همین منظور در سال 1360 ساختمان نیمه تمامی را در شهر مرودشت ابتدای خیابان گلستان جنوبی خریداری و تا قبل از شهادتشان 80 درصد از کار ساختمان را انجام داد، به نقل از همسر این بزرگوار ، ایشان گفته بود که من این خانه را برایتان می سازم ولی در آن زندگی نمی کنم . (شاید ایشان از سرنوشت و آینده خود آگاه بودند ).
از اخلاق پسندیده و شاخص این بزرگوار به نقل از همسر ایشان این بود که در فصل زمستان در روزهای  سرد و بارانی با ماشین به سطح شهر رفته تا اگر در راه مانده ای  و بی سرپناهی می دید به خانه می آورد. او اتومبیل را شبها درب منزل می گذاشت و می گفت شاید دیگران نیاز داشته باشند یا ممکن است تا خارج کردن ماشین از منزل دیر شود، ایشان حتی قسمتی از منزل خود را در اختیار آشنایان و اقوام که مشکل مسکن داشتند می گذاشت تا از آن استفاده کنند و برای تعدادی از تنگدستان از حقوق خود مقرری مشخصی را تعیین کرده بود که هر ماه به همراه کمک های مادی دیگر به آنها می پرداخت. 
ایشان هیچگاه دل به دنیا نبسته و همیشه  به یاد آخرت بود و بارها به خانواده اش توصیه می کرد که نباید انسان غصه مال دنیا بخورد چون انسان آفریده شده برای سرای دیگر، این دنیا جز محلی برای آزمایش بشر نیست. او دائم می گفت سعی کنیم فردای قیامت که سرای جاودانه است مضطرب نباشیم، این دنیا بقایی ندارد، همه باید بر این فکر باشیم که به سوی پروردگار خواهیم رفت لیکن کاری کنیم که خداوند یکتا از ما راضی باشد.
او دائم با خداوند در ارتباط بوده و هیچ گاه از نماز ، روزه و عباداتش غفلت نمی کرد و دیگران به خصوص  خانواده و اقوام و دوستانش را به خواندن  نماز و به جای آوردن واجبات دعوت می نمود. او عقایدی محکم داشت و پایبند به اسلام و انقلاب بود و طول عمر امام و پیروزی اسلام را از خداوند طلب می نمود و می گفت انقلاب به ما احتیاج بیشتری دارد و ما هم باید کار کنیم تا خرابیهای گذشته را جبران و کشور را آباد سازیم و با کار و تلاش شبانه روزی علاقه و ارادت خود را به انقلاب ثابت نمائیم. 
ایشان از نظر مسئولیت و سرپرستی خانواده اش هیچ دریغی نداشت و با اوجگیری جنگ تحمیلی مانند سایر ملت غیور ایران با علاقه به نظام مقدس جمهوری اسلامی و فکر و حس میهن دوستی  تصمیم گرفت وارد عرصه نبرد در جبهه های حق علیه باطل شود  و به خانواده می گفت هیچ وقت از من ناراحت نشوید چون باید به جبهه رفت و رزمندگان را یاری نمود و از خاک میهن دفاع کرد و به ندای رهبر کبیر انقلاب لبیک گفت و برای حفظ  و حراست از حریم کشور و اسلام و پاسداری از خون شهدا و قرآن و حکومت اسلامی باید با دشمنان مبارزه کرد و انقلاب عظیم ایران را به جهان صادر نمود .
ایشان در تاریخ 12/2/1361 برای چهارمین بار راهی جبهه حق علیه باطل می شود و به خانواده می گوید برای پیروزی اسلام دعا کنید و اگر خداوند شهادت را  نصیب ما کرد بچه ها را مراقبت کرده و آنها را طوری تربیت کنید که افرادی مفید برای جامعه و اسلام باشند و امیدوارم فرزندانم در راه انقلاب و دفاع از ارزشهای آن و آبادانی کشور تلاش و کوشش نمایند .
شهید والا مقام سرانجام به آرزویش رسید و سر و جان را فدای دین و ناموس و وطن و امام امت و انقلاب اسلامی نمود و در تاریخ 26/2/1361 در خط مقدم جبهه شرق شلمچه در سلسله عملیاتهای بیت المقدس  آزاد سازی شهر خرمشهر در حین ایجاد خاکریز با بلدوزر از ناحیه سر و پا  مورد اصابت ترکش توپ مزدوران بعثی عراق واقع شده و به درجه رفیع شهادت نائل گردید .
این شهید والا مقام از طریق اداره کل راه و ترابری استان فارس به عنوان بسیجی به خط مقدم جبهه شرق شلمچه اعزام و زیر نظر تیپ زرهی رکن یکم گردان 256 تانک شروع به فعالیت نمود و پیکر مطهرش در زادگاهش روستای کناره مرودشت بخاک سپرده شد . 

لازم به ذکر است که پدر  گرامی شهید که بازنشسته کارخانه آزمایش بود در سال ۱۳۶۹ و مادر بزرگوار شهید فلامرزی در سال ۱۳۸۶ از دنیا رفتند و در آرامستان روستای کناره در جوار گلزار شهدا دفن شدند.

روحش شاد و یادش گرامی باد

 این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار ایرج شهابی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید ایرج شهابی

فرزند رضا

ولادت 1345/1/2 کناره

شهادت 1361/1/11 شوش

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 شهید بزرگوار ایرج شهابی

شهید ایرج شهابی فرزند رضا و خانم صغری اکبری در دومین روز فروردین ۱۳۴۵ در خانواده ای مذهبی در یکی از مناطق شهرستان جهرم دیده به جهان گشود و پس از مدتی با خانواده به روستای کناره نقل مکان کردند. شهید شهابی چهار برادر و یک خواهر داشت و خودش فرزند چهارم خانواده بود.
شهید دوران تحصیلات ابتدایی را در روستای کناره با موفقیت گذراند و سال ورود به دوره راهنمایی او مصادف شد با پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی که شهید در این دوران بخاطر عشقی که به امام راحل و شهدا و روحانیت مبارز داشت اکثراً در مساجد و مراسم مذهبی و انقلابی شرکت می کرد.
شهید ایرج شهابی به ورزشهای رزمی علاقه زیادی داشت و لذا در رشته کاراته کمربندهای مختلفی گرفت و قطعاً شایستگی و لیاقت جهت کسب مقام پهلوانی و قهرمانی را دارا بود و خلاصه اینکه خویش جسم خویش را با ورزش و روح خود را با انجام کارهای خداپسندانه پرورش می داد.
شهید هنوز دوران راهنمایی را تمام نکرده بود که جنگ تحمیلی جهانخواران علیه نظام مقدس و نوپای جمهوری اسلامی شروع شد و دشمن به خیال فتح چند روزه تهران تمام مرزهای غربی و جنوبی کشور عزیرمان را مورد تاخت و تاز وحشیانه قرار داد ولی دریادلان حماسه سازی مثل شهید ایرج شهابی که امام راحل آنها را رهبر و آموزگار امت نامید مردانه جلو لشکرهای دشمن متجاوز را سد کردند و هشت سال مقاومت رزمندگان اسلام باعث شد که دشمن سنگر به سنگر عقب نشینی کند و به مرزها باز گردد و از طرف سازمان ملل نیز متجاوز شناخته شود و محکوم به پرداخت غرامت گردد.
یکی از عملیاتهای بزرگ دفاع مقدس که باعث آزادی قسمتهای زیادی از مناطق اشغالی ایران عزیز و شکست مفتضحانه دشمن شد عملیات غرور آفرین و بزرگ فتح المبین بود که شهید شهابی در آن شرکت داشت و در پد آفند از مناطق آزاد شده در تاریخ ۱۱ فروردین ماه ۱۳۶۱ در منطقه عملیاتی شوش در اثر ضربه مغزی به فیض عظمای شهادت نائل گردید در حالیکه برادر دیگرش نیز در جبهه های نبرد حق علیه باطل بود و به درجه جانبازی نائل گردید.
شهید شهابی انسانی اجتماعی بود و هیچ زمانی منزوی نبوده و همین امر باعث شده بود که از یک وجه خوب اجتماعی برخوردار گردد. با مردم بسیار نیکو برخورد می نمود و از بس خوشرو و خوش برخورد بود تمام خویشان و آشنایان را مجذوب خود کرده بود، مشخصه هایی چون حجب و حیا، پاکی چشم و قلب، صداقت در نیت و گفتار و کردارش باعث شده بود در قلب مردم جای گیرد...
روحش شاد و یادش گرامی
**************
قسمتی از وصیت نامه شهید ایرج شهابی
بنام آن خدائی که مرا آفرید که فردی مسلمان ببار بیایم و ھمیشه در حفظ اسلام و مھین عزیز ایران فعالانه دفاع کنم و من 
به خدا قسم می خورم که در خط اسلامی راھی دیگر را در پیش نگیرم و ھمچنین تا آنجا که می توانم امام این رھبر عالیقدر مسلمانان جھان را یاری کرده و از امام زمان (عج) می خواھم که عمر این رھبر را طولانی بفرماید تا بتوانند در 
زیر سایه امام زمان و با ھمبستگی ملت عزیز و شھید پرور ایران این انقلاب را به ثمر برسانند و نگذارند که ھیچ شیطانی 
ضربه ای به این انقلاب بزنند و از بین ببرند و من باز ھم می گویم که تا خون در رگ دارم از اسلام و میھن عزیزم ایران دفاع می کنم، این بود وصیت نامه من، امیدوارم مرا ببخشید. والسلام - ایرج شھابی

این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار عباس حسین پور

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید عباس حسین پور

فرزند حسین

ولادت 11/1/1319 کناره

شهادت 24/2/1365 شرهانی

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 شهید بزرگوار عباس حسین پور
شهید عباس حسین پور فرزند مرحوم حسین و مرحومه آقا بی بی دلجو در اولین روز بهمن ماه ۱۳۱۹ در خانواده ای مذهبی و مستضعف و پر تلاش در روستای تاریخی کناره دیده به جهان گشود.
پدرش به کشاورزی و کارگری و دامداری اشتغال داشت و معیشت خانواده خود را از این طریق تأمین می کرد. شهید حسین پور فرزند اول خانواده بود و دو برادر و یک خواهر نیز داشت.
شهید حسین پور به علت نبود مدرسه در آن دوران در روستا نتوانست از نعمت سواد بهره مند شود ولی بعدها توانست خواندن و نوشتن را فرا گیرد.
ایشان در دوران نوجوانی و جوانی با کمک به پدرش در امور کشاورزی و دامداری به فعالیت پرداخت و توانست زندگی کوچکی فراهم کند سپس با دختری از اقوام به نام خانم آفتاب فریدونی ازدواج کرد که ثمره این ازدواج ۷ فرزند، چهار پسر و سه دختر بود.
شهید حسین پور فردی معتقد و پایبند به اصول اخلاقی و انسانی بود، به کسب نان حلال و صله رحم اهمیت بسیار می داد. ایشان ذاتاً مردی آرام و ساده و بی کینه بود و در هر کاری به خداوند تعالی توکل کامل داشت.
ایشان در برنامه ها و مجالس مذهبی و انقلابی و راهپیمائی ها حضور داشت و از جان و دل به امام خمینی و روحانیت در خط امام عشق می ورزید و خود را فدائی ولایت می دانست.
هنوز چیزی از پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ماه ۱۳۵۷ نگذشته بود که فتنه ها و جنایات دشمنان ایران شروع شد و گروهکهای منافق و ملحد داخلی و خارجی در کشور مشغول آشوب و خونریزی شدند، صدام نیز با کمک بسیاری از کشورهای عربی و غربی در مهرماه ۱۳۵۹ به مرزهای ایران اسلامی حمله کرد و هزاران نفر را کشت و صدها شهر و روستا را تخریب و ساکنانش را آواره کرد و قول داد که در یک هفته تهران را فتح کند و نظام مقدس نوپای جمهوری اسلامی را سرنگون سازد ولی حضور غیور مردانی مثل شهید حسین پورها باعث شد که رویای فتح یک هفته ای سردار نگونبخت قادسیه به کابوسی سیاه و هشت ساله تبدیل شود و نهایتاً از دریادلان و حماسه سازان ایران شکست خورد و به زباله دان تاریخ پیوست.
شهید عباس حسین پور در پاسخ به ندای رهبر کبیر انقلاب اسلامی برای دفاع از وطن اسلامی به نیروی خالص و لایزال بسیج پیوست و پس از کسب آموزشهای نظامی لازم،  همراه با لشکر ۱۹ فجر سپاه فارس به جبهه های نور علیه ظلمت و حق علیه باطل پیوست و نهایتاً یکماه پس از حضورش در جبهه در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۵ به همراه تعدادی از همرزمان و همسنگرانش در منطقه عملیاتی شرهانی به شهادت رسیدند و پیکر شهید حسین پور پس از مدتی به وطن بازگشت و پس از تشییع در مرودست و کناره در گلزار شهدای زادگاهش روستای کناره در کنار دوستان و همرزمانش به خاک سپرده شد.

روحشان شاد و یادشان گرامی

این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار رشید جاویدی

بسم رب الشهداء و الصدیقین

بسیجی شهید رشید جاویدی

فرزند کاکاخان

ولادت 1326/5/15 کناره

شهادت 1365/2/24 شرهانی

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید رشید جاویدی فرزند مرحوم کاکاخان و مرحومه گوهر شیروانی در پانزدهم مرداد ماه ۱۳۲۶ در خانواده ای مذهبی و تلاشگر در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود.
پدرش که اهل کناره بود به دامداری و کشاورزی در زادگاهش اشتغال داشت و مادرش که اصالتاً از اهالی  منطقه داریون بود زنی فعال و پر کار بود که در تمام امور خانه و تربیت فرزندان به پدر کمک میکرد. 
شهید جاویدی نیز که فرزند سوم خانواده بود و سه خواهر و برادر دیگر داشت بیش لز چند سال نتوانست درس بخواند و از همان دوران کودکی در حد خود کمک حال پدر و مادر و خانواده بود.
ایشان فردی متدین و اهل مسجد و هیئت بود و در اکثر امور اجتماعی محل نقش مؤثر داشت. اشتغال به کشاورزی و دامداری را نیز با جدیت تمام ادامه می داد، مدتی نیز به عنوان کارگر معدن و سنگ شکن در شمس آباد کار میکرد، و لذا به زودی ازدواج کرد و تشکیل خانواده داد و به همین خاطر نیز از خدمت سربازی معاف شد.
ایشان اگرچه سواد چندانی نداشت ولی از ادب و معرفت و شناخت والائی برخوردار بود و  حضورش در هر عرصه ای تعیین کننده و بی بدیل بود. در سالهای پیروزی انقلاب با تمام وحود به خدمت انقلاب و نظام در آمد و در حد توان در منطقه نقش آفرینی کرد.
با شروع جنگ تحمیلی فعالیتهای انقلابی ایشان در پایگاه مقاومت ادامه یافت و بخاطر عیالوار بودن اجازه حضور در جبهه نمی یافت. بالاخره با اصرار و پیگیری توانست خود را به رزمندگان اسلام برساند و در صف مدافعان دین و ناموس و وطن قرار گیرد. 
 همسر ایشان بانو نزاکت نیرومندی از اهالی منطقه بود و در اداره امور خانواده با ایشان همکاری کامل داشت. محصول این پیوند مقدس دو فرزند پسر و سه فرزند دختر بود که هنگام اعزام پدر به جبهه فقط یکی از دخترهایش ازدواج کرده بود.
شهید جاویدی پس از آموزشهای مقدماتی به عنوان بسیجی و کمک آر پی جی زن به همراه چند تن از دوستان و همشهریانش به لشکر ۱۹ فجر سپاه فارس ملحق شد و در مناطق مختلف جنوب مشغول به خدمت و دفاع از وطن شد و نهایتاً به همراه همرزمانش در تاریخ ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۵ در منطقه شرهانی از ناحیهٔ سر مورد اصابت ترکشهای دشمن قرار گرفتند و به شهادت رسیدند.
علاوه بر شهید رشید جاویدی، شهید جانی غلام پور، شهید عباس حسین پور و شهید خدابخش محمدی در این عملیات در جبه‍هٔ شرهانی به درجه رفیع شهادت نائل شدند و پیکر مطهر ایشان چندین سال در منطقه باقی ماند و بعد از پایان جنگ تحمیلی به مرور تفحص شدند و پس از تشییع در شیراز و مرودشت و کناره، در روزهای متمادی در گلزار شهدای کناره به خاک سپرده شدند.
روحشان شاد و یادشان گرامی

این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone]  و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود. نثار ارواح مطهر شهدا صلوات​

شهید بزرگوار عسکر پاکدل

پاسدار شهید عسکر پاکدل

فرزند اکبر

ولادت 6/1/1343 کناره

شهادت 21/10/1371 سد کرخه

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

پاسدار شهید عسکر پاکدل فرزند اکبر ولادت 6/1/1343 کناره شهادت 21/10/1371 سد کرخه آرامگاه : گلزار شهدای کناره شهید بزرگوار عسکر پاکدل شهید عسکر پاکدل فرزند مرحوم اکبر و سیده عزت عابدی در تاریخ ششم فروردین 1343 در خانواده ای متدین و پر تلاش در روستای کناره دیده به جهان گشود. والدین ایشان 4 پسر و 4 دختر داشتند که شهید پاکدل فرزند چهارم ایشان بود. پدرش کارمند سازمان میراث فرهنگی در مجموعه باستانی تخت جمشید بود. شهید دوران دبستان را در شهرک شرکت زراعی (که بعدها به نام شهرک ولیعصر تغییر نام داد) با موفقیت گذراند. ایشان در آغاز دوره راهنمائی بود که انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی با یاری خداوند و وحدت مردم به پیروزی رسید و دست جهانخواران را از منابع اقتصادی و معادن سرشار و خداداد ایران قطع کرد به همین خاطر از همان اول انقلاب با نظام نوپای اسلامی مخالف شدند و هر روز فتنه جدیدی در کشور بر پا کردند و نهایتاً با تحریک و تجهیز صدام یزید به کشور ما حمله کردند و صدها شهر و روستا را با خاک یکسان نمودند و خسارات جبران ناپذیری بر کشور ما وارد کردند. شهید پاکدل تا پایان دوره راهنمائی درس خواند و دیگر نمی توانست حضور متجاوزین بعثی را در مرزهای کشور تحمل کند لذا ادامه درس را به آینده موکول کرد و به عنوان بسیجی راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. ایشان اگرچه نوجوان بود ولی در سخت ترین خطوط نبرد خدمت کرد. او روحیه ای لطیف داشت، عاشق امام و مردم بود و خودش را همیشه فدائی امام و امت می دانست و از جان و دل از آرمانهای امام و شهدا دفاع می کرد و بی مهابا با مخالفین و منافقین برخورد می نمود، از این بایت مصداق آیه شریفه "اشداء علی الکفار، رُحماء بینهم" بود. شهید پاکدل و برادرش به همراه تعدادی از رزمندگان روستای کناره چندین سال در جبهه های مختلف با دشمنان دین و ناموس و وطن جنگیدند و عده ای از آنها به فیض عظمای شهادت نائل شدند، عده ای نیز مجروح شدند که شهید پاکدل از این گروه بود. ایشان پس از چندین سال فعالیت بسیجی توسط سپاه پاسداران انقلاب اسلامی جذب شد و به عضویت تیپ 46 الهادی در آمد و باز در مناطق مختلف مرزی به خدمت مشغول شد. ایشان در سال 1365 در جزیره مجنون به سختی شیمیائی شد و مدتها در بیمارستان 526 ارتش جمهوری اسلامی بستری بود ولی تا پایان عمر شریفش این درد همراهش بود و گهگاه او را ناتوان می ساخت. شهید پاکدل ازدواج کرده بود و از ایشان یک فرزند پسر به یادگار مانده که در نیروی انتظامی به خدمت خالصانه و عاشقانه در امتداد خط شهدا مشغول است. شهید پس از پایان جنگ تحمیلی به عنوان نیروهای مهندسی رزمی به خدمت خود ادامه داد و سد سازی در نقاط مختلف غرب و جنوب را تجربه کرد. نهایتاً این پاسدار رشید اسلام و جانباز گرانقدر در روز 21 دی ماه 1371 در حالیکه روی لودر در اطراف شهر اندیمشک و رودخانه کرخه فعالیت می کرده لودر بخاطر مشکل فنی چپ می شود و ایشان در زیر لودر به شهادت که آرزوی دیرینش بود می رسد و به یاران شهیدش می پیوندد. بدون شک درباره مجاهدتها و خاطرات این شهید بزرگوار که عمری با صداقت و از خودگذشتگی کامل در مکتب اهلبیت خدمت کرد مطلب زیاد است و جای آن دارد که کتابی جداگانه یا فیلمی مستند از زندگانی پر حادثه و معنوی و زیبای شهید عسگر پاکدل (که زندگینامه اش مثل زندگینامه تمام شهدا اسناد حقانیت و مظلومیت امت خداجو و انقلابی ماست) تهیه و تدوین شود و در اختیار نسلهای جدید (و آیندگان) که دنبال الگو می گردند گذاشته شود. روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

 

 

 

شهید بزرگوار امیر شیروانی

بسیجی شهید امیر شیروانی
فرزند رضا
ولادت 7/6/1348 کناره
شهادت 19/10/1365 شلمچه
آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار امیر شیروانی

شهید امیر شیروانی فرزند رضا و سکینه .... در شهریور ماه سال 1348 در خانواده ای متدین و مستضعف در روستای محمود آباد بندامیر دیده به جهان گشود. پس از مدتی خانواده او به مهرآباد کناره مرودشت نقل مکان کرد، در همین سال شهید وارد دبستان ابتدائی شد و از همان روزهای اول بخاطر ادب و اخلاق نیکوی خود مورد توجه معلمان و مدیریت دبستان قرار گرفت بطوری که بخاطر علاقه مذهبی و صدای خوش، ایشان را به عنوان مؤذن مدرسه انتخاب کردند. از همان دوران کودکی به خواندن نماز و انجام واجبات عمل میکرد هرچند به او واجب نبود.

شهید شیروانی در کلاسهای چهارم و پنجم  با نوشتن انشا و نامه برای رزمندگان اسلام در صف مدافعان دین و ناموس و وطن در پشت جبهه قرار گرفت و علاقه خود را به اسلام و میهن نشان می داد و آرزو داشت مانند رزمندگان اسلام از کشور و انقلاب اسلامی و آرمانهای امام و شهدا دفاع کند.

شهید در نوجوانی به عضویت گروه مقاومت کناره در می آید و در تاریخ 27/5/1365 به آموزش نظامی می رود و بعد از آموزش در مورخه 8/9/1365 از طریق سپاه پاسداران مرودشت بصورت بسیجی  به جبهه های حق علیه باطل اعزام می شود و با استقرار در لشکر 19 فجر گردان امام رضا گروهان 3 وارد مناطق جنگی جنوب می شود.

شهید در عملیات کربلای 4 در منطقه عملیاتی شلمچه حضور داشته و به روایت همرزمانش از ملازمت با شهید اسلامی نسب فرمانده و سردار رشید اسلام برخوردار بوده است. اکثر همرزمانش او را با در حال اذان گوئی در پادگانها و سنگرها و خطوط نبرد به یاد دارند و به مؤذن جبهه ها مشهور بود.

شهید در عملیات کربلای 4 به عنوان تک تیر انداز شرکت کرده و در روز چهارم دی ماه 1365 در همین عملیات در ساعت 9 صبح  با شلیک گلوله دشمن به درجه رفیع شهادت نائل می گردد تا مورخه 29/10/1365 مفقودالاثر بوده و در عملیات کربلای 5 پیکر مطهرش پیدا شده و او را به عقب بر می گردانند و پس از تشییع در مرودشت و کناره در گلزار شهدای کناره به خاک سپرده می شود.

فرازی از وصیت نامه شهید امیر شیروانی : سلام به امت همیشه در صحنه و شهید پرور ایران..... برادران حزب الله شما گوش به فرمان ولایت فقیه باشید و او هرچه گفت اطاعت کنید...

.....پدرم و مادرم اگر فرزند شما به شهادت رسید ناراحت نباشید و به خانواده های شهیدان بروید و آنها را دلداری دهید...

در نامه به خواهرش : شما به فکر برادر نباشید به فکر آینده اسلام باشید و شاید برادرتان به شهادت برسد....

......شما به فکر آینده اسلام باشید و حجاب خودتان را رعایت کنید و به اسلام حرمت کنید تا خون برادرتان و دیگر شهیدان پایمال نشود....

قسمتی از نامه ای از شهید شیروانی
سلام دائی جان....
.... شاید عملیات چند روز دیگر شروع شود من می خواستم برایت بگویم ... ما آمدیم جبهه برای اسلام شاید من در این عملیات شهید شوم مجالس عزاداری ... تا هفته من ... باشد ... و بر روی سنگ قبرم این شعر را بنویسید:
شهادت لاله ها را چیدنی کرد
به چشم دل خدا را دیدنی کرد
ببوس ای خواهرم قبر برادر
شهادت سنگ را بوسیدنی کرد
والسلام – امیر شیروانی 27/9/1365

شهید بزرگوار جانی غلام پور

وصیت نامه شهید جانی غلام پور

من به نداى ذریه رسول اکرم لبیک گفتم

 

 

 

شهیدان خداخواست و خدابخش محمدی

به نام خدا

​​​​​​جان دادن پدر هنگام شنیدن خبر شهادت فرزندش

خبر شهادت فرزندش را که به او می دهند می گوید صبر کنید اول مرا خاک کنید، بعد پسرم. و همانجا زانو می زند، از داغ فرزند رشیدش جان می دهد و او را قبل از اولین فرزند شهیدش به خاک می سپارند و پدر، شهیدِ راه شهید می شود.

این داستان پدر بزرگوار دو شهید از روستای کناره مرودشت است که روی سنگ مزارش چنین نوشته شده : آرامگاه ابدی پدر دو شهید خداخواست و خدابخش محمدی، مرحوم علی محمدی فرزند حسین متولد 1293 که در تاریخ 28/12/1360 هنگام تشییع فرزند خود به لقا الله پیوست. روحش شاد، مرغ باغ ملکوتم نی ام از عالم خاک، دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم، من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم، آنکه آورد مرا باز برد در وطنم.

روحشان شاد و یادشان گرامی

========================

بسیجی شهید خداخواست محمدی

فرزند علی

ولادت 1339/12/2 کناره

شهادت 1360/12/14 چزابه

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 

شهید بزرگوار خداخواست محمدی

شهید خداخواست محمدی فرزند مرحوم علی و مرحومه ایران روزگار در تاریخ 2/12/1339 در خانواده ای مذهبی و تلاشگر در روستای تاریخی کناره مرودشت دیده به جهان هستی گشود، پدرش کارگر کارخانه قند مرودشت بود و علاوه بر شهید ، دو دختر و دو پسر دیگر داشت که شهید خداخواست محمدی فرزند اول او بود.

شهید دوران کودکی را در مدرسه روستا به فراگیری دروس ابتدائی و قرآن کریم پرداخت و پس از دوره ابتدایی در مقطع راهنمایی به تحصیل ادامه داد و سپس از تحصیل انصراف داد و به کار کشاورزی و کارگری پرداخت.

شهید خداخواست محمدی قبل از سربازی با یکی از اقوامش به نام خانم پوران کرمی ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دختری به نام فاطمه است.

دوران جوانی او مصادف با انقلاب اسلامی بود و در ایام پیروزی انقلاب در تظاهرات و مجالس مذهبی مرودشت و کناره با عشق و علاقه به انقلاب و امام فعالانه شرکت می‌کرد بعد از فرمان بسیج و تشکیل ارتش بیست میلیونی توسط حضرت امام (ره) به عضویت بسیج درآمد و از اولین بسیجیانی بود که به دفاع از دین و ناموس و وطن بر خواست و راهی جبهه های جنگ حق علیه باطل شد.

این شهید بزرگوار در یکی از برهه های حساس تاریخ دفاع مقدس یعنی در بازپس گیری بستان در عملیات بسیار سخت تنگ چزابه شرکت کرد و به همراه همرزمانش حماسه ها آفرید و نهایتاً در تاریخ 14/12/1360 در 21 سالگی در حالیکه دخترش فقط شش ماه داشت به شهادت رسید و نام خود را دفتر عاشورائیان زمان و مدافعان سرفراز وطن ثبت کرد.

علاقه پدر بزرگوار این شهید به او چنان عاطفی بود که به محض شنیدن خبر شهادت فرزند رشیدش از دنیا رفت و قبل از دفن اولین فرزند شهیدش به خاک سپرده شد. مادر بزرگوار ایشان نیز در سال 1399 به فرزندان شهیدش، خداخواست و خدابخش پیوست و در جوار شهدا در گلزار شهدای کناره دفن گردید.روحشان شاد و یادشان گرامی

=====================

بسیجی شهید خدابخش محمدی

فرزند علی

ولادت 1343/6/1 کناره

شهادت 1365/3/2 شرهانی

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

 

شهید بزرگوار خدابخش محمدی

بسیجی شهید بزرگوار خدابخش محمدی فرزند مرحوم علی و مرحومه ایران روزگار در تاریخ 1/6/1343 در خانواده ای مذهبی و تلاشگر و دوستدار اسلام و اهل بیت عصمت و طهارت در روستای تاریخی کناره مرودشت دیده به جهان هستی گشود، پدرش کارگر کارخانه قند مرودشت بود و علاوه بر شهید ، دو دختر و دو پسر دیگر داشت که شهید خدابخش محمدی فرزند دوم او بود، فرزند اول ایشان نیز بسیجی شهید خداخواست محمدی می باشد.

او سالهای کودکی را در روستا در کنار خانواده و در مسجد و حسینیه سپری کرد و مقدمات معرفت دینی و الهی را در قبل از مدرسه در محافل دینی آموخت. سپس وارد مدرسه شد و دوران ابتدائی و راهنمائی را پشت سر گذاشت و وارد بازار کار شد. در همین دوران با یکی از دختران اقوام به نام خانم رقیه زارع ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دو فرزند به نامهای رضا و مریم است که به خاطر زنده نگه داشتن نام برادر شهیدش، نام خداخواست نیز روی رضا گذاشت و نام دیگر دخترش مریم را به خاطر عشق و ارادت به بزرگ بانوی کربلا ، زینب نامگذاری کرد.

شهید در دوران پیروزی انقلاب اسلامی از سن کمتری برخوردار بود و فعالیت قابل توجهی جز حضور در مراسم مذهبی و انقلابی نداشت ولی در همین مراسم بود که روحیه شهادت طلبی او به اوج کمال رسید و پس از شروع جنگ تحمیلی ابرقدرتها علیه ایران مظلوم و تقاضای حضور در جبهه ها را داشت ولی بخاطر سن کم پذیرفته نمی شد.

شهادت برادر بزرگوارش خداخواست محمدی که همبازی دوران طفولیت و نوجوانی او و بلکه آموزگار او در مکتب شهادت بود و تأثیر شگرفی روی جامعه و جوانان و غیرتمندان آن روزگار داشت روحیه او را نیز شدیداً طوفانی کرد و بارها برای پر کردن جای برادرش داوطلب شد ولی مسئولین نمی پذیرفتند.

شهادت برادرش شهید خداخواست همچنین بخاطر وفات پدر بزرگوارشان به محض شنیدن خبر شهادت فرزندش در تاریخ روستا و منطقه از شهرت عاطفی و انقلابی به سزائی برخوردار است.

بالاخره شهید خدابخش محمدی پس از اصرار فراوان موفق به ثبت‌نام شد و در سال 1365  پس از کسب آموزشهای لازم به همراه چندین دلاور دیگر از روستای کناره به رزمندگان پر توان اسلام پیوست و به جبهه های جنوب اعزام شد.

ایشان نهایتاً در تاریخ 2/3/1365 در منطقه عملیاتی شرهانی به فیض عظمای شهادت دست یافت و پیکر پاک و مطهرش با بدرقه گرم و انقلابی مردم خداجو و حق شناس و قدردان شهرستان مرودشت و کناره با شکوهی تمام تشییع و سپس در گلزار شهدای جنة الرضای کناره در کنار شهدای گلگون کفن دیگر و برادر و پدر بزرگوارش آرام گرفت.

اگرچه از این شهید بزرگوار وصیت نامه مکتوب به دست نیامده ولی با توجه به اخلاقیات و خواسته ها و سفارش های ایشان می شود به خواندن نماز و قرائت قرآن و ادعیه و برپائی عزای ابا عبدالله و اهمیت به حجاب و رسیدگی به اقوام و خویشان و ادامه دادن راه شهدا به عنوان وصایای شفاهی او اشاره کرد.

روحشان شاد و یادشان گرامی

نثار ارواح مطهر شهدا و اموات صلوات و فاتحه

شهید بزرگوار رحمت الله مختاری

شهید رحمت الله مختاری فرزند نواز الله در سال 1345 در یکی از روستاهای کربال دیده به جهان گشود....
او فردی بسیار مهربان و خوش رفتار بود و به همه احترام می گذاشت و مورد احترام همه بود. ایشان احترام خاصی برای والدین خود قائل بود و علاقه خاصی به اقوام و دوستان و آشنایان دور و نزدیک داشت. به خانواده های بی بضاعت و محروم رسیدگی می کرد و نزد همه اقوام و همسایگان محبوب بود.
شهید رحمت الله مختاری تحصیلات ابتدائی خود را در روستای محمد آباد گشک به اتمام رساند و تحصیلات راهنمائی را در شهرک زراعی ادامه داد. همزمان وارد بسیج شد و مدتی در بسیج و پایگاه مقاومت از جان و دل خدمت کرد و برای انجام خدمت مقدس سربازی نیز به سپاه پیوست.
ایشان در تاریخ 18 خرداد 1365 از مرودشت به سربازی اعزام شد و دوره آموزشی خود را در پادگان قدس آباده به مدت 3 ماه به پایان رساند و بعد از آموزش نظامی به اهواز منتقل شد و در گردان ادوات لشکر 19 فجر به انجام وظیفه ادامه داد. شهید مختاری در جبهه به عنوان دیدبان انتخاب شد و خاطرات بسیاری از دیدبانی خود داشت.
شهید رحمت اله مختاری در عملیات کربلای 4 و 5 شرکت داشت که در عملیات کربلای 5 در تاریخ 19 دی ماه 1365 در کربلای شلمچه به فیض عظمای شهادت نائل گردید.
ایشان قبل از اینکه برای عملیات بروند به دوستانشان گفته بود که من امشب شهید می شوم. او جهاد در راه خدا را دوست داشت و عاشق شهادت بود و همیشه به پیشواز شهادت می رفت و سرانجام به آرزوی دیرینش رسید.
پیکر مطهر ایشان نیز پس از تشییع با شکوه در مرودشت در گلزار شهدای کناره به خاک سپرده شد.
روحش شاد و یادش گرامی

وصیت نامه شهید رحمت الله مختاری
من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدو الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا...
سپاس خدای را که ابتدای کار ما سعادت و انتهای کار ما را شهادت قرار داد. حضرت زینب (س).
سلام به امام کفر ستیزان جبهه های نور علیه ظلمت و شهیدان راه حق و آزادی وصیت نامه خود را آغاز می کنم.
اینک که به یاری پروردگار و به لطف الهی راهی جبهه شده ام و یاری از او می خواهم و از خداوند خواستارم که قدم های مرا در راهش استوار بگرداند و مرا جزء سربازان مخلص خود قرار دهد و از خداوند خواهانم که مرا روحیه ای عطا بفرماید که تا آخرین قطره خونم در راهش بجنگم و اگر لیاقت داشتم جانم را در این راه فدا کنم و از ملت غیور توقع ادامه دهندگان راهم را دارم و اگر شهید شدم راه خونین مرا ادامه دهند.
باری ای امت شهید پرور امام عزیز را تنها نگذارید و به پیام های پیامبرگونه اش لبیک بگوئید، جبهه ها را خالی نگذارید، اسلحه برادران شهیدمان به زمین نیفتد، اسلحه شان را برداشته و با خصم زبون پیکار کنید که پیروزید، اگر بکشید پیروزید و اگر هم کشته شوید پیروزید.
مادر عزیزم در شهادت من گریه نکنید، لباس عزا نپوشید چون که دشمن با دیدن اینها شاد می شود چون مرگ سرخ سعادت ماست و من اگر نتوانستم زحمات شما را جبران کنم معذرت می خواهم. خواهران و برادرانم از شما تقاضا دارم در نبودن من به پدر و مادر کمک کنید و نگذارید جای خالی من برای آنها مسئله باشد. انشاءالله که خدا صبر جمیل و اجر جزیل به شما عنایت بفرماید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
الحقیر رحمت الله مختاری 23/1/1365

شهیدان بزرگوار حمید و امان الله دلخوش

بنام خداوند جان آفرین
خانواده محترم دلخوش از روستای کناره دو شهید بزرگوار تقدیم دین و انقلاب و میهن کردند به نامهای حمید و امان الله دلخوش که حمید اولین شهید و امان الله دومین شهید این خانواده صبور و فداکار است و پیکر مطهر هر دو بزرگوار در گلزار شهدای روستای کناره دفن شده است. در این قسمت زندگینامه و وصیت نامه شهید حمید دلخوش تقدیم می گردد. روحشان شاد و یادشان گرامی
===============================
شهید حمید دلخوش
فرزند محمد
ولادت 1/2/1339 کناره
شهادت 31/1/1361 کرخه نور
آرامگاه : گلزار شهدای کناره

===================
زندگی نامه شهید حمید دلخوش
شهید حمید دلخوش (شهید اول خانواده) فرزند محمد در سال 1339 در خانواده ای مذهبی در روستای کناره مرودشت فارس دیده به جهان گشود. پدرش کارگری ساده بود و از این طریق امرار معاش می کرد. شهید در سن شش سالگی وارد دبستان شد و تا پایان ابتدائی را در روستای کناره با موفقیت پشت سر گذاشت، پس از آن دوره راهنمائی را در شهرک ولی عصر (عج) تخت جمشید سپری کرد سپس راهی دبیرستان شد و دوره متوسطه را در دبیرستان شریعتی مرودشت ادامه داد تا اینکه انقلاب اسلامی ایران به اوج خود رسید. شهید پس از گرفتن دیپلم به خدمت مقدس سربازی رفت و پس از هجده ماه سربازی به فرمان حضرت امام راحل (ره) بار دیگر در جمع رزمندگان در جبهه های نور علیه ظلمت حضور پیدا کرد و اراده خداوند بر این شد که در راه احیای دین و حفظ و حراست از کیان اسلامی و میهن عزیز کشور امام زمان در تاریخ هفتم اردیبهشت 1361 در جبهه کرخه نور (منطقه عملیاتی فتح المبین) به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
شهید حمید دلخوش بسیار مهربان و با اخلاق بود و بخاطر علاقه زیادی که به مادرش داشت بدون اطلاع مادر راهی جبهه گردید و به این فوز عظیم دست یافت. روحش شاد و یادش گرامی
===============

گزیدۀ نامه ای از شهید حمید دلخوش
بسم الله الرحمن الرحیم
بسم رب الشهداء والصدیقین، درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی
ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص
خدا آن مؤمنانی را که در صف جهاد با کافران مانند سد آهنین نبرد کنند بسیار دوست میدارد.
محضر مبارک پدر بزرگوارم آقای محمد دلخوش سلام علیکم.
..... اما احساسات من نسبت به انقلاب و امام عزیز و آن مهر و محبتی که ناگهان شامل شد وجدانم ناراحت بود که چرا چون برادران رزمنده دلیر و حماسه آفرینان در جبهه نباشم که در راه مبارزه در صف جهاد با برادرانم همگام باشم و به ندای ذریه پیغمبر، حسین زمان، یعنی امام خمینی که ندای الله است لبیک گفته و سهمی از انقلاب داشته باشیم....
هم اکنون که این نامه را می نویسم در جبهه کرخه نور هستیم و با کفار بعثی عراق لشکر شیطان آن سگ زنجیری، صدام آمریکائی می جنگیم تا بیاری امام زمان که فرمانده اصلی در جبهه او می باشد پوزه جنایتکاران را به خاک خواهیم مالید....
و اگر لیاقت شهید شدن نصیبم شد از مادرم بگو برای رضای پروردگار گریه نکند و چون مادران شهیدان صبر انقلابی داشته باشد و همچون در کربلا با حضرت زینب همکاری داشته باشد یعنی بدانید که من از علی اکبر امام حسین عزیزتر نیستم... اگر در کربلا نبودم که حسین را یاری کنم اما در کربلای ایران (به ندای) فرزندش خمینی لبیک گفتم.
یک پیام هم به جوانان دارم که با رفیقان شیطان صفت دوست نشوند و امام را تنها نگذارند که قلب امت است و اگر قلب نباشد تن می میرد..
والسلام – حمید دلخوش

===================
شهید امان الله دلخوش مشهور به رحیم
فرند محمد
ولادت 11/6/1341 کناره
شهادت 3/1/1367 خُرمال
آرامگاه : گلزار شهدای کناره

​​​​​​شهید بزرگوار امان الله دلخوش
شهید امان الله دلخوش (رحیم) فرزند مرحوم محمد در تاریخ یازدهم شهریور ۱۳۴۱ در خانواده ای متدین و کارگر در روستای کناره دیده به جهان گشود.
پدرش کارگر بود و چهار پسر و دو ‌دختر داشت که یکی از پسرانش به نام حمید قبلاً به درجه رفیع شهادت رسیده بود.
شهید امان اله دلخوش تحصیلات ابتدائی را در دبستان دولتی کناره گذرانده بود و پس از  ترک تحصیل ، مشغول بازار کار شد.
ایشان در کنار کار و تلاش بصورت دائم  در مسجد ولیعصر کناره و پایگاه مقاومت علی ابن ابیطالب فعالیت می کرد، در محل کار او ‌که شرکت صنعتی آزمایش بود نیز فعالیتهای مذهبی و انقلابی داشت.
شهید امان الله دلخوش در سال ۱۳۶۱ با دختری از هم محلی ها به نام خانم فاطمه رحیمی ازدواج کرد که ثمره این پیوند مقدس یک دختر و دو پسر بود که یکی از پسرانش در کودکی از دنیا رفت. ایشان چندین بار برای اعزام به جبهه داوطلب شد ولی بخاطر شهادت برادرش و متأهل بودنش پذیرفته نشد تا اینکه داوطلبانه به خدمت مقدس سربازی رفت و دوران سربازی را در مناطق جنگی به همراه سپاه استان فارس گذراند.
پس از اتمام سربازی دوباره به کار بازگشت ولی شور و شوق حضور در جبهه و دفاع از وطن و ناموس چنان وجودش را پر کرده بود که دیگر طاقت ماندن نداشت لذا دوباره در قالب نیروی بسیجی عازم جبهه های نبرد شد و این بار به غرب کشور اعزام شد و به دفاع از شهرها و مرزهای غربی کشور مشغول گردید.
یکی از جنایتهای بزرگی که صدام در طول جنگ تحمیلی انجام داد بمباران شیمیایی حلبچه کردستان عراق در ۲۵ اسفند ۱۳۶۶ در روزهای پایانی جنگ بود. در این بمباران که به منظور توقف پیشروی نیروهای ایرانی و پیشمرگه‌ها (در جریان عملیاتهای والفجر ۱۰ و  ظفر ۷)  انجام گرفت حدود پنج هزار تن از مردم حلبچه که عموماً غیرنظامی بودند کشته شدند. 
عده ای از رزمندگان اسلام نیز در روزهای بعد در اثر اصابت خمپاره ها و بمبارانهای دشمن متجاوز و سنگدل به شهادت رسیدند که شهید امان الله دلخوش یکی از عزیزانی بود که در تاریخ سوم فروردین ۱۳۶۷ در منطقه عملیاتی خُرمال از ناحیه گردن مورد اصابت ترکش خمپاره های دشمن قرار گرفت و به درجه رفیع شهادت نائل شد.
پیکر شهید امان الله دلخوش نیز هشت روز زیر آفتاب بود و دسترسی به منطقه امکان نداشت و پس از فراهم ‌شدن امکانات و انتقال شهید به شیراز، با حضور انبوه مردم حق شناس و انقلابی تشییع با شکوهی صورت گرفت و پیکر مطهر ایشان در گلزار شهدای کناره آسمانی شد.
لازم به ذکر است که مرحوم محمد دلخوش پدر بزرگوار شهیدان حمید و امان الله دلخوش در سال ۱۳۹۶ از دنیا رفت و طبق وصیتی که کرده بود در مزار فرزند شهیدش امان الله دفن گردید.
روحشان شاد و یادشان گرامی

=================================

بسم رب الشهداء والصدیقین
ان الله یحب الذین یقاتلون فی سبیله صفا کانهم بنیان مرصوص- سوره صف آیه 5

متن وصیت نامه شهید امان الله دلخوش
اینجانب  امان الله دلخوش فرزند محمد به شماره شناسنامه 1906 متولذ 1341 ساکن مرودشت روستای کناره وصیت خودم را شروع می نمایم.

برادران شهید : امان الله (رحیم) و حمید دلخوش، از کناره مرودشت

با سلام به پیشگاه منجی عالم بشریت آقا امام زمان (عج) و نائب بر حقش امام خمینی و با سلام به رزمندگان کفر ستیز اسلام و با سلام بر شهیدان اسلام از صدر تا کربلای حسین (ع) و از کربلای حسین تا کربلای ایران و با درود به خانواده های شهدا، اسرا و جانبازان اسلام.
خدایا به محمد (ص) بگو پیروانش حماسه می آفرینند و به علی بگو که شیعیانش قیامت برپا کردند. آری به حسین (ع) بگو که خونش همچنان در رگها می جوشد، به حسین (ع) بگو که از خون ها سروها روئید. ظالمان سروها را بریدند اما باز سروها روئید. خدایا می دانی که بندگان راستین و مدافعان حقیقی دین مبینت چگونه فداکاری می کنند و مرگ را به بازی گرفته اند، پنداری که چون شمع ذوب می شویم، خدایا از مردن نمی هراسیم اما می ترسیم بعد از ما ایمان را سر ببرند و اگر نسوزیم روشنائی رخت بر می بندد و جای خود را دوباره به ظلمت می سپارد. پس چه باید کرد؟ "من عرف نفسه فقد عرف ربه" هرکس خویش را بشناسد خدای خود را شناخته ، آری وقتی خودم را شناختم به خالقم پی بردم و فهمیدم که دنیا محل امتحان است، پروردگارا بر سجاده ای به وسعت زمین نماز می گذارم، بر زمین رنگین به خون عزیزانمان، عید و عزایمان هم یکسان است، بار پروردگارا می بینی که اسطوره های شهادت چگونه حیات را به بازی گرفتند، سر مست عشق، عشق خدائی ببین که با ایثار وجودشان در بستر حیات چگونه مرگ را تفسیر می کنند، من با امام خمینی میثاق بستم که به او وفادار بمانم، زیرا او به اسلام و قرآن وفادار است و اگر چندین بار مرا بکشند و زنده کنند دست از این سید پیر بر نمی دارم. راه سعادت بخش حسین (ع) را ادامه دهید و زینب گونه زندگی کنید.
پدر و مادر مهربانم از شما معذرت میخواهم، شما حق بزرگی بر من دارید ولی خودتان فکر کنید ما نباید مثل کسانیکه سرور شهیدان را تنها گذاشتند امام را تنها بگذاریم، آری پدر و مادرم اگر در طول زندگی ام شما را نارحت کردم امیدوارم مرا ببخشید. پدرم من یکمرتبه منقلب شدم ناگهان مثل اینکه از جلدی به جلد دیگری رفتم لباس رزم پوشیدم و روانه میدان شدم تا بتوانم دین خودم را به اسلام و قرآن ادا کنم و پوزه جنایتکاران را به خاک مذلت بمالم و اسلام و قرآن را زنده نگهدارم و راه کربلای حسین (ع) را بر روی مسلمین جهان باز نمایم و به آرزویم برسم.
پدر جان امام عزیزمان را تنها نگذارید، پدرم یقین دارم که مؤمن مثل کوه استوار است بنابراین اگر شهادت نصیبم گردید با کمال میل برایم سخنرانی کن و قرآن بخوان و با شهامت و استقامت خود دشمنان انقلاب اسلامی را مأیوس کن. آری پدر جان هیچ ناراحت فرزندانت نباش، بیاد بیاور که حضرت ابراهیم (ع) به دستور خداوند یگانه فرزندش را در قربانگاه می آورد تا به دست خود او را قربانی کند، شما هم فکر کنید در راه خدا و قرآن دو نوجوان را قربانی کرده اید. استقامت و صبر داشته باشید همچنان که امام حسین (ع) در شهادت علی اکبر و علی اصغر صبر کرد. آری خداوند بزرگ خالق تمام موجودات است.
مادر مهربانم می دانم که چقدر برایم زحمت کشیدی و مرا از یک روزه به بیست سالگی رسانیدی، چه شبها و نیمه شبها که برایم بی خوابی کشیدی، به من شیر دادی و نوازشم کردی تا بزرگ شوم و برای شما فرزند خوبی باشم و شما را در زندگی خوشبخت نمایم ولی چه کنم تقدیر این بود شما را رها کنم و در جبهه ها منزل بگیرم و از اسلام عزیز دفاع نمایم. امیدوارم مرا ببخشید. مادر جان می دانم یک زن مؤمن و مسلمان باید مثل حضرت زهرا (س) باشد و در برابر سختیها صبر نماید. مادرم خوب می دانی که فرزندان زهرا (س) را چگونه شهید کردند، خوب می دانی فرزندش حسین را با لب تشنه سر بریدند، مادرم من دیگر از حسین (ع) عزیزتر نیستم. مادرجان باید صبر و استقامت داشته باشی که روز قیامت در مقابل زهرا (س) روسفید و سربلند باشی و بتوانی جوابگو باشی. مادر جان تو مثل بعضی از مادرها که نمی گذارند فرزندانشان به جبهه بیایند و حسین را یاری کنند مباش، آنها غافل هستند. مادرم خدای ناکرده از امام عزیزم ، حسین زمان، خمینی بت شکن روی بر نگردانید. مادرم اگر دو فرزند دیگرت هم خواستند به جبهه بیایند خدای ناکرده از آنها جلوگیری نکن، بگذار راه برادرش که راه حسین می باشد را ادامه دهند.
خواهر مهربانم امیدوارم از فراق برادرانت غمگین و افسرده نباشی، خواهرم همچون زینب استقامت داشته باشی و این را هم در نظر بیاور که حسین (ع) را با لب تشنه جلو روی زینب خواهرش سر بریدند ولی در روحیه زینب و در ایمان و شهامت او تزلزلی ایجاد نشد، بلکه با روحیه گرفتن از خون برادرش حسیین (ع) و کشته شدگان کربلا با استقامت هرچه بیشتر از خون مظلومان کربلا دفاع کرد. خواهرم اگر صبر کردید روز قیامت در نزد حضرت زینب سربلند و سرفراز خواهی بود. همسرم شما استقامت نمائید و بچه هایم را نگهداری کن و مواظب فرزندانم باشید هرچه خدا بخواهد می شود. تمام اقوام و خویشان را سلام می رسانم.
دیگر صحبتی ندارم با همه شما خداحافظی میکنم. پدر، مادر، خواهر، برادران و همسرم همیشه به یاد من گنهکار و حقیر باشید، امیدوارم که فرزندی خوب برای شما شده باشم. والسلام / امان الله دلخوش

شهید بزرگوار عباس عزیزی

هوالجمیل / شهید بزرگوار عباس عزیزی فرزند حاصل در سال 1331 شمسی در روستای کِناره مرودشت دیده بر عالم ناسوت گشود. خانواده وی به دلیل ارادت قلبی به اهلبیت عصمت وطهارت خصوصاً حضرت ابوالفضل العباس نام او را عباس گذاشتند و به همین خاطر شهید در مراسم سرور و سالار شهیدان همچون حضرت عباس سقا بود و به عزاداران آب و در فصل سرما شیر می داد.
شهید دوران ابتدائی را در کناره به سر برد و بخاطر مشکلات اقتصادی ادامه تحصیل نداد و در کنار پدر مشغول کشاورزی شد تا اینکه در سال 1350 به خدمت مقدس سربازی رفت و در تهران و بندر جاسک مشغول به خدمت شد. پس از پایان خدمت سربازی مقدمات ازدواج او فراهم شد که ثمره این ازدواج 4 دختر و یک پسر است.
بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی به استخدام کارخانه آزمایش در آمد و در سال 1364 در کنار بسیجیان عازم جبهه های نبرد حق علیه باطل شد. پس از آموزش سکانداری در عملیات والفجر 8 شرکت کرد که پس از مقاومتی دلیرانه در مقابل دشمن زبون شربت گوارای شهادت نوشید.
بعد از شهادت پیکر مطهر ایشان سهواً از طریق معراج شهدا به آدرس کُناره رشت رفته بود و خانواده اش پس از رنج و تحقیق بسیار و بررسی پیکر مطهرش را در بنیاد شهید رشت یافتند که اگر کوتاهی شده بود به عنوان شهید گمنام به خاک سپرده می شد تا اینکه در تاریخ 24 بهمن ماه 1364 به زادگاهش منتقل و در گلزار شهدای کناره مرودشت به خاک سپرده شد.
شهید بزرگوار عباس عزیزی آخرین ثمره زندگی خود را ندید و به حلقه وصل عاشورائیان زمان پیوست.
روحش شاد، یادش گرامی و راهش مستدام باد

وصیت نامه شهید عباس عزیزی فرزند حاصل متولد 1331 شماره شناسنامه 1493 کناره
و قاتلو هم حتی لا تکون فتنه
با یاری گرفتن از خداوند بزرگ و پیروی از اسلام عزیز و با لبیک گفتن به فرمان فرزند حسین زمان (ع) خمینی بت شکن برای نبرد با استکبار جهانی و دشمنان قرآن اینجانب عباس عزیزی برای اولین بار راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل می شوم تا اسلحه شهدای عزیز را بردارم و راه آن عزیزان را ادامه دهم و جهت از بین بردن صدامیان کافر با آنها به مبارزه برخیزم و مسیری را که می پیمایم با آگاهی کامل از دستورات قرآن کریم می باشد و پس از مدتها فکر کردن به این نتیجه رسیدم که انسان هرجا که باشد مرگ به سراغ او خواهد آمد پس چرا فرد این مرگ شرافتمندانه را انتخاب نکند و به مصداق آیه -ان الله اشتری من المؤمنِن به اموالهم و انفسهم بان لهم الجنه- جان و مال خود را به خداوند در عوض بهشت جاویدان نفروشد؟ پس می روم و در این راه قدم می گذارم و نام خود را در دفتر یاران سیدالشهداء ثبت می کنم تا امریکای جنایتکار و صدام کافر گمان نبرند که فرزندان ایران اسلامی فقط شعار می دهند بلکه در مقام عمل نیز گفته خود را با بذل جان ثابت می کنند.
پدر و مادرم و برادران و خواهرانم و همسر و فرزندانم امروز اسلام در خطر کفر است و باید در این برهه از زمان از همه چیز خود گذشت و دین خدا را یاری کرد و اگر انسان جان شیرین خود را فدا کند نیز جا دارد. پس انسانی که مرگ همیشه در کمین اوست اگر شهید نیز شود ناراحتی ندارد. پس اگر در این راه من به فیض بزرگ شهادت نائل آمدم نگرانی به خود راه ندهید و از داشتن چنین فرزندی افتخار کنید و امام عزیز را تنها نگارید و همیشه گوش به فرمان او باشید و چنان رفتار کنید که قلب امام زمان (عج) را شاد کنید و همیشه به فکر صحنه کربلا و جبهه های کربلای ایران باشید.
در آخر همه را به خدا می سپارم و حلال بودی می طلبم.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی خمینی را نگهدار
والسلام- عباس عزیزی 11/9/1364

شهید بزرگوار علی ضامن احمدی

بسم رب الشهداء والصدیقین

پاسدار وظیفه شهید بزرگوار علی ضامن احمدی
فرزند عطاءالله
ولادت 5/11/1342 کناره
شهادت 1/5/1362 حاجی عمران
آرامگاه : گلزار شهدای کناره

در سال 1342 سال خون سال پیام سال تجلی نیروی ایمان در برابر کفر، سال قیام، سال روزهای یوم الله، سال اوج مبارزه و سرکوبی ظلم کودکی در خانواده ای مذهبی در روستای کناره کودکی به دنیا آمد که نام او را علی ضامن گذاشتند. نام پدرش عطاالله احمدی بود. او از اوان کودکی روحی لطیف و سرشار از محبت داشت و در برابر حرف حق همیشه تسلیم بود. او فردی با ایمان و فعال بود. تا کلاس چهارم ابتدائی بیشتر درس نخواند و برای اینکه در خرج خانواده به پدرش کمک در کار کشاورزی کمک کند درس را رها و شروع به کار کردن کرد.
علی ضامن علاقه خاصی به امام خمینی داشت و عاشق امام بود. او همواره در مساجد و مجالس سخنرانی شرکت می کرد و جوانی آرام بود و احترامی خاص برای خانواده اش قائل بود. وی در زمان انقلاب نوجوان بود و فعالیت چشمگیری در انقلاب نداشت. در سن 18 سالگی فعالیتهای انقلابی خود را گسترش داد و به عضویت کمیته و سپس به عنوان نیروی سرباز به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست و پاسدار وظیفه شد. محل خدمتش در ابتدا در کردستان بود و در آنجا فعالیتهای چشمگیری داشت.
او از آغاز آرزوی شهادت در سر می پروراند. علی چندین مأموریت رفت که آخرین مأموریتش اعزام به کردستان بود و بعد به خط مقدم جبهه که سرانجام پس از چند ماه کوشش در عملیات که جهت رهائی پادگان حاجی عمران در نظر گرفته شده بود شرکت نمود، پس از چند روز در روز دوشنبه اول مرداد 1362 برابر با 1403 هجری در زیر تابش خورشید آزادی با چشمان پر فروغ استقلال کشور و پیروزی اسلام شربت شهادت نوشید تا سرمشقی باشد برای همه تشنگان راه الله و افتخاری باشد برای همه دوستان و همرزمانش.
این شهید بزرگوار 27 روز پس از شهادتش در مورخه 27 مرداد در شهرستان مرودشت و با حضور مردم و کارگران کارخانجات اطراف مرودشت تشییع و در گلزار شهدای کناره به خاک سپرده شد. والسلام
روحش شاد و یادش گرامی

شهید بزرگوار قاسم زارع

زندگینامه شهید بزرگوار قاسم زارع

شهید قاسم زارع در سال 1302 در روستای رجاء آباد در خانواده ای مذهبی و معتقد از پدری به نام علی اکبر و مادری به نام رقیه به دنیا آمد.

ایشان در دوران کودکی پدر خود را از دست داد و تنها فرزند خانواده بود. مادر ایشان با فردی به نام علی میرزا از اهالی روستای کناره ازدواج کرد و به کناره منتقل شدند.

شهید قاسم زارع بعد از خدمت سربازی با خانم خجسته فهیمی ازدواج کرد که ثمره ازدواجشان چهار پسر و سه دختر به نامهای علی، ابراهیم، اسماعیل و خلیل ؛ و دخترها به نام گل آفرین، پروین و گل افشان می باشد.

شهید قاسم زارع در کارخانه قند مرودشت با پانزده سال سابقه مشغول به کار بود و در کنار آن دامپروری نیز می کرد.

در اوائل جنگ فرزند ارشد ایشان سرباز بود و بعد از پایان خدمت فرزندش در سال 1361 در لبیک به ندای امام خمینی رهبر کبیر انقلاب و ادای تکلیف و دفاع از میهن اسلامی، به صورت داوطلبانه وارد بسیج و به جبهه اعزام شد. 

ایشان بعد از مدتی به مرخصی آمد و دوباره به جبهه برگشت و در عملیات بیت المقدس در جبهه فکه شرکت کرد و در آنجا به درجه رفیع شهادت نائل شد.

پیکر مطهر این شهید بزرگوار تا چندین ماه ، زیر ماسه ها مدفون و مفقودالاثر بود و پس از تفحص و کشف پیکرشان در گلزار شهدای کناره تشییع و به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی

وصیت نامه شهید قاسم زارع

بعد از سلام .....از فرزند عزیزم علی می خواهم که برادران و خواهرانت را افرادی مؤمن و معتقد به قرآن و اسلام بار آورید که این فرزندان هستند که آینده ساز این انقلاب هستند.

فرزند عزیز همیشه گوش به سخن امام عزیز باشید که راهش راه حسین است و در هرجا که هستید امام خمینی عزیز را دعا کنید و از خدای بزرگ که آفریننده جهان هستند بخواهید که فرج امام زمان که مثل خورشید که به مردم نور خود می دهد آن امام هم به همه ما نور می دهد فرجش زود زود و نزدیک بکند و از همه برادران و خواهران ... می خواهم که همیشه دوستدار علی (ع) باشید.

چند کلمه ای به عنوان یک نصیحت می نویسم، اول از هر چیز باید بگویم که اگر روحانیون نبودند تا چند سال دیگر امریکا و ابر قدرتها بر گرده ما سوار می شدند و از ما به عنوان یک برده استفاده می کردند پس قدر روحانیون را بدانید و به هر قیمتی که شده از آنان پشتیبانی کنید ، تا می توانید از ارگانهای انقلاب پشتیبانی کنید چون ضد انقلاب می خواهد  شما را از یکدیگر جدا کند، تنها چیزی که شما را به پیروزی رسانده و می رساند فقط وحدت بوده و هست، پس دست از تفرقه و جدائی بردارید.

در این زمان که جنگ است ممکن است در جامعه کمبودهائی وجود داشته باشد پس از این کمبودها ناراحت نشوید که خداوند هر لحظه شما را آزمایش می کند.

از خدا می خواهم که در مجالس عمومی خصوصاً دعا و قرآن توجه زیاد بکنید و همیشه امام را دعا کنید...... والسلام

خداحافظ تا پیروزی یا شهادت

قاسم زارع 1361/1/25

شهید بزرگوار زین العابدین روابندی

زندگینامه شیهد بزرگوار زین العابدین روابندی
شیهد زین العابدین روابندی فرزند علی در روز سی ام شهریور ماه 1345 در محله گود جمال در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود. در هفت سالگی برای تحصیل راهی دبستان شهید حاصلی کناره شد و دوران ابتدائی را با موفقیت پشت سر گذاشت ولی به دلیل نبودن شرایط لازم از ادامه تحصیل باز ماند و برای تأمین مخارج زندگی و کمک به خانواده مدتی در کوره آجر پزی مشغول به کار شد.
شهید روابندی ارادت خاصی به امام خمینی داشت و پیرو راه امام بود. او عاشق ورزش کردن بود. اعتقاد زیادی به مسائل مذهبی داشت و به نماز اول وقت و روزه خیلی اهمیت می داد. خیلی مشتاق جبهه رفتن بود و همیشه می گفت می خواهم به جبهه بروم و شهید بشوم تا با دست سنگین مرا بیاورند.
در تاریخ 20/9/1361 از طرف بسیج به منطقه عین خوش اعزام شد، مدت سه ماه در جبهه حضور داشت و سرانجام در تاریخ 10/10/1361 همراه با دوست و همرزمش شهید نجفعلی زارع در یک سنگر و در یک زمان به فیض عظمای شهادت نائل آمدند و در کنار هم در گلزار شهدای زادگاهشان ، کناره، به خاک سپرده شدند.
روحشان شاد و یادشان گرامی
وصیت نامه شهید بزرگوار زین العابدین روابندی
به نام خداوند در هم کوبنده ستمگران
اول هر سخن به نام الله است او که یاری دهنده مستضعفان و پاسدار حرمت خون شهیدان است و هر کسی که راه او رفت به نظر من احتیاجی به وصیت ندارد و از خدا میخواهم که مرا بر هوی و هوس خویش در زنده بودن پیروز کند و اگر موفق شدم به آن چیزی که آرزو دارم یعنی شهادت برسم نه اینکه با بی احتیاطی جلو بروم و خود را به طرف دشمن ببرم لااقل آنچه را که بتوانم تلاش کنم و این کار را می کنم و پس از رفتنم از این دینا هدفم این است که به جای گریه بر قبرم روحم را شاد کنند و روح من زمانی شاد می شود که شما از رهبر و خدا پیروی کنید و من بخاطر هیچکس و هیچ چیزی به جبهه برای جنگ نیامده ام جز بخاطر اینکه اسلام را در راه امام خمینی یافتم و حرف او حرف اسلام است و اسلام یعنی پیاده شدن قرآن و قرآن کلام خداست و شما باید سخن او را با جان و دل پذیرا باشید و مبادا روزی خدای ناکرده چون مردم کوفه با او رفتار کنید.
پدر و مادر مهربان من این وصیت نامه را قبل از اینکه به شهادت برسم نوشته ام و امیدوارم که با یک پیروزی خدائی برای خدا و اسلام و قرآن جان بی ارزشم را به الله آفریننده خود تسلیم نمایم.
امیدوارم برای شما فرزندی نیکو و صالح بوده باشم. از شما می خواهم پس از شهادتم هیچگونه گریه و زاری نکنید بلکه خوشحال باشید چون من پیروز شدم و به آرزوی خود رسیدم و امیدوارم برادرانم و دوستان من بعد از من بتوانند با پایداری مرزهای کشور اسلامی را از دست دشمنان پلید و کافر پاک گردانند. مادر جان هر موقع به یاد من افتادی و خواستی سر قبر من بیائی آن لحظه به یاد کربلای امام حسین علیه السلام باش که در آن زمانی که با کافران و ستمگران برای جا ماندن اسلام و آزادی تمام مسلمانان از سلطه یزید جنایتکار جانی چگونه جان خود و فرزندانش را فدا کرد.
بنده گنهکار ... اگر سالی عبادت و گریه و زاری مقابل خدا می کردم شاید نمی توانستم گناهانم را جبران کنم ولی انسانی که به فیض شهادت می رسد تمام گناهانش پاک می شود.
از شما می خواهم که اصلاً نمازتان را فراموش نکیند مگر خداوند یکتا نمی فرماید : من طلبنی وجدنی و من عرفنی احبنی و من احبنی عشقنی و من عشقنی عشقته و من عشقته قتلته فعلی دیته و من علی دیته فانا دیته
خدای بزرگ فرموده کسیکه طلب کند مرا- مرا خواهد یافت و کسی که مرا یافت پس می شناسد مرا و کسی که مرا شناخت دوستم خواهد داشت – و کسی که دوستم داشت عاشقم می شود و کسی که عاشقم شد شهیدش می کنم و کسی که شهیدش کردم خونبها و دیه اش با من است و خونبها و دیه چنین خونی خود من هستم.
والسلام - زین العابدین روابندی در مورخه .../8/1361

شهید بزرگوار محمد علی زارع

شهید محمد علی زارع فرزند میرزاقلی

ولادت ۲۰/۶/۱۳۴۶ کناره

شهادت ۱۳۶۵/۸/۱ پاسگاه مرزی یوسف خان شمالی، خراسان

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

از این شهید بزرگوار اطلاعات بیشتری در دسترس نداریم. از اقوام و آشنایان خواهشمندیم اطلاعات و عکس و خاطرات مربوط به این شهید بزرگوار را از طریق تلفن [phone] و واتساپ ۰۹۳۹۸۱۱۴۱۵۴ در اختیارمان بگذارند تا با نام خودتان در سایت درج شود

زندگینامه شهید بزرگوار کوروش معصومی

هوالجمیل/ شهید کوروش معصومی فرزند قدرت در ششم دیماه سال ۱۳۴۱ در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود. دوران کودکی را در آغوش گرم خانواده سپری نمود و رشد کرد. با شروع هفت سالگی به اتفاق مادر اولین روز مدرسه را شروع نمود. ایشان در تحصیلات بسیار ساعی بود و دوره ابتدائی را با موفقیت پشت سر گذاشت، سپس برای گذراندن دوره راهنمائی راهی شهرک زراعی شد.
ایشان در ایام تابستان و تعطیلات در کارهای کشاورزی به پدر کمک می کرد. از همان دوران کودکی و نوجوانی نماز خواندن را بسیار دوست می داشت. در ماه مبارک رمضان به مسجد محل می رفت و در نماز جماعت شرکت می کرد. در ایام عزاداری سیدالشهدا در هیئت به سینه زنی و زنجیرزنی می پرداخت، علاقه خاصی به امام حسین (ع) داشت.
شهید پس از دوران راهنمایی دوران دبیرستان را با شور و شوق آغاز نمود و پا به عرصهٔ علم و دانش گذاشت و در دبیرستان شریعتی مرودشت مقطع متوسطه را با موفقیت به پایان رسانید. به ورزش فوتبال خیلی علاقه داشت و با دوستان در تیم ورزشی بازی می کرد.
از خصوصیات اخلاقی این بزرگوار داشتن ایمان، حجب و حیا، علاقه به خانواده و کمک به دیگران بود.
با شروع جنگ تحمیلی دوست میداشت به جبهه برود اما بخاطر بیمار شدن برادر و مشکلاتی که داشت رفتنش به تأخیر افتاد. تا اینکه زمان سربازی او فرا رسید و راهی خدمت مقدس سربازی شد.
ایشان دوره آموزشی را در پادگان تهران گذراند و سپس به منطقهٔ جنگی سومار اعزام شد، خیلی کم به مرخصی می آمد و خانواده بیشتر از طریق نامه از احوال او باخبر می شدند.
سخن ایشان پیروی از حرف امام خمینی و ادامه دادن راه شهیدان بود. در تمام نامه هایش سخن امام که فرموده بود «این جنگ اگر بیست سال هم طول بکشد ما ایستاده ایم» را الگو قرار می داد. در آخرین دیدار با خانواده، غم سنگین فوت برادر قلبش را آزار می داد ولی او همچنان استقامت می نمود و تنها همّ و غمش فرزندان یتیم برادر بود که بسیار آنها را دوست می داشت و به خانواده تأکید می کرد که اگر شهید شدم خدا را شکر و اگر خدا قسمتم نکرد باید فکر آینده آنها باشم.
نهایتاً این سرباز شجاع و دلاور پس از پایان یافتن مرخصی و برگشت به منطقهٔ جنگی سومار در تاریخ ۱۵/۷/۱۳۶۴ بر اثر اصابت ترکش خمپاره مجروح شد و به بیمارستان کرمانشاه منتقل گردید و پس از سه روز بر اثر جراحات وارده به فیض عظمای شهادت نائل گردید و پیکر مطهر ایشان به زادگاهش انتقال یافت و در گلزار شهدای کناره به خاک سپرده شد. روحش شاد و یادش گرامی

شهید بزرگوار محمد علی زارع

شهید محمد علی زارع فرزند مرحوم میرزا قلی و مرحومه سکینه تقی پور در تاریخ 20 شهریور 1346 در روستای تاریخی کناره مرودشت در خانواده ای مذهبی و متوسط دیده به جهان گشود. شغل پدرش کشاورزی و دامداری سنتی بود و از این طریق امرار معاش و کسب نان حلال می کرد. ایشان 6 پسر و یک دختر داشت که شهید محمد علی زارع فرزند دوم او بود. شهید دوران ابتدائی را در مدرسه روستای کناره گذراند و در ایام بیکاری و تعطیلات به کمک پدر خود می رفت. او بخاطر شرکت دائمی در مسجد و مناسبتهای مذهبی، اصول زندگی الهی و معرفت دینی را با جان و دل فرا گرفت. ایشان یازده ساله و در کلاس چهارم ابتدائی بود که انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی به پیروزی رسید و رژیم چند هزار ساله شاهنشاهی را به زباله دان تاریخ ریخت، در این دوران اگرچه سن شهید کم بود ولی با بزرگترین حرکت انقلابی جهان که معجزه قرن نامید می شد آشنا گشت و روح حق گوئی و شهادت طلبی را در او زنده و شکوفا کرد. از آن به بعد بیشترین وقتش در پایگاه مقاومت می گذشت و بطور شبانه روزی به همراه برادران دیگرش در راستای اهداف امام و شهدا فعالیت می کرد. هنوز چیزی از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران نگذشته بود که جهانخوارانی که دستشان از بیت المال و منابع اقتصادی ایران کوتاه شده بود مشغول توطئه علیه ایران شدند و در اکثر شهرها به مقابله با انقلاب پرداختند، از طرفی، با تجهیز و کمک به صدام ، رئیس حزب جنایتکار بعث عراق، به مرزهای کشور ما حمله کردند و هزاران نفر را کشتند، در همین زمان شهید وارد دوره راهنمائی شده بود ولی برای حضور در جبهه و نبرد با دشمنان متجاوز بی تابی می کرد و اجازه حضور در جبهه نمی یافت تا اینکه با خواهش و تمنا از پدر و مادر و کسب اجازه توانست به رزمندگان اسلام بپیوندد و راهی جبهه های حق علیه باطل گردد. ایشان چندین بار به عنوان بسیجی به همراه بچه های کناره در جبهه های مختلف غرب و جنوب کشور حضور پیدا کردند و چند تن از یارانش شهید شدند. نهایتاً برای گذراندن دوره سربازی ثبت نام کرد و با کوله باری از تجربه به نیروهای مسلح کشور پیوست و بعد از آموزشهای لازم به عضویت ژاندارمری جمهوری اسلامی (که بعدها تبدیل به نیروی انتظامی شد) در آمد و به یکی از پاسگاههای مرزی تربت جام اعزام شد. حدود یکسال از خدمت ایشان گذشته بود که در تاریخ اول آبان ماه 1365 در درگیری با اشرار مسلح در پاسگاه یوسف خان شمالی تربت جام خراسان از ناحیه شکم به سختی مجروح شد و به بیمارستانی در مشهد منتقل گردید و پس از 14 روز تحمل درد شدید در بیمارستان به درجه رفیع شهادت نائل گشت و به یاران شهیدش پیوست و در گلزار شهدای کناره آسمانی شد. ایشان دارای اخلاقی بسیار عالی بود، به صله رحم و دیدار اقوام و آشنایان و کمک به مستمندان اهمیت بسیار می داد، اهل نماز اول وقت بود، روزه هایش را قبل از دوران بلوغ بصورت کامل می گرفت، به سالار شهیدان و علمدار و اصحاب با وفایش ارادتی عمیق و قلبی داشت و همیشه عشق به شهادت را در سر می پروراند. او همیشه برای خدمتگزاری و ایثارگری آماده بود و در حدود 16 ماه حضورش در خطوط مقدم نبرد و در دفاع از دین و ناموس و وطن، همیشه به دنبال شهادت می گشت، به راستی خداوند متعال ایشان را برای شهادت آفریده بود و عاقبت پاداش عشق و حماسه سازیها و ایثارگری هایش را داد و نامش را فهرست عاشورائیان زمان برای ابد ثبت و ضبط کرد. لازم به ذکر است که پدر و مادر و یکی از برادران این شهید بزرگوار به نام مرتضی از دنیا رفته اند و در آرامستان کناره به خاک سپرده شده اند. روحشان شاد و یادشان گرامی ==========

شهید بزرگوار محمدعلی محمدزمانی

هوالجمیل

شهید محمدعلی محمد زمانی فرزند عبدالله در سال 1333 در خانواده ای مذهبی در روستای کُردکوی استان گلستان دیده به جهان گشود.

پدر شهید برای امرار معاش کشاورزی می کرد و از این طریق نیاز و معیشت خانواده را تأمین می کرد، محمد علی نیز از همان دوران کودکی در امور کار و کشاورزی به پدر خود کمک می نمود.

او تحصیلات خود را تا کلاس دوم دبیرستان در مدرسه شیخ فضل اله نوری گرگان ادامه داد و بخاطر وجود جنگ تحمیلی و حمله دشمنان به خاک پاک کشورمان، درس را نیمه تمام رها نمود و به صف رزمندگان و حماسه سازان جبهه های نبرد حق علیه باطل پیوست.

علت مهاجرت او به استان فارس و شهر مرودشت و روستای کناره ، اشتغال به کار آزاد ، همچنین عضویت در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. شهید مدتی نیز فرمانده سپاه خرامه بود و رزمندگان و مردم شهرستان خرامه و کربال و کناره و مرودشت خاطرات بسیاری از ایمان و مهربانی و دلاوری و ساده زیستی شهید محمدعلی محمد زمانی به خاطر دارند.

شههید طبق سنت پیامبر گرامی اسلام ازدواج کرده بود و دارای فرزند بود.

ایشان در راهپیمائی های سالهای 56 و 57 نقشی مؤثر داشت و برای پیروزی انقلاب به رهبری امام خمینی مجاهدتهای فراوانی کرد.

در دوران دفاع مقدس نیز از خود رشادتها نشان داد و در مناطق مختلف جنگی به نبرد به دشمن متجاوز بعثی پرداخت.

نهایتاً در تاریخ 22 بهمن 1362 در منطقه جنگی سر پل ذهاب قصرشیرین به شهادت که بزرگترین آرزویش بود رسید و پیکر مطهرش در زادگاهش، کردکوی به خاک سپرده شد.  همچنین بخاطر لطف و ارادتی که مردم کناره به این شهید بزرگوار و از خودگذشته و حماسه ساز داشتند و دارند سنگ مزاری به عنوان لوح یادبود در گلزار شهدای کناره به یاد و خاطرات این شهید عزیز نصب کردند.

روحش شاد و یادش گرامی

شهید بزرگوار محمد یار - وصالی

هوالجمیل

شهید بزرگوار محمدیار وصالی در تاریخ دهم خرداد 1341 در خانواده ای مذهبی و کم بضاعت در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود. محمدیار فرزند آخر خانواده بود و سه برادر و یک خواهر بزرگتر از خود داشت. او در همان دوره کودکی از نعمت پدر محروم شد و با برادران و خواهر و مادرش در خانه پدری زندگی می کردند. مادرش با مغازه داری و برادرش با کارگری مخارج زندگی و معیشت خانواده را تأمین می کردند.

محمدیار در سن 7 سالگی به مدرسه رفت تا پایان دوره ابتدائی را با موفقیت در روستای کناره گذراند.

در آن زمان اوضاع کشور در اوج خفقان و وحشت بود و فریادهای تغییر رژیم شاهنشاهی و برقراری حکومت اسلامی در تمام کشور به گوش میرسید و حتی روستائی مثل کناره هم از این امواج بیداری و آزادیخواهی و شهادت طلبی بی بهره نبود.

شهید وصالی پس از دوران ابتدائی در مدرسه راهنمائی در روستای شرکت زراعی که در چهار کیلومتری کناره بود ثبت نام کرد و مجبوربود هر روز این مسیر تقریباً طولانی را طی کند. همزمان با آغاز نهضت اسلامی و شروع انقلاب به رهبری امام خمینی، محمد یار نیز به فعالیتهای سیاسی و اجتماعی روی آورد، اکثر روزها با دوستانش در مورد تغییر رژیم و کمک به امام خمینی بحث می کردند و گاهی به مدرسه نمی رفتند.

او پس از اتمام تحصیلات دوره راهنمائی برای ادامه تحصیل به دبیرستان دکتر شریعتی در شهر مرودشت رفت و در این دوران اکثر وقتش به درس و فعالیتهای مذهبی و انقلابی و شرکت در جلسات قرآن و اهلبیت و دعا در مساجد می گذشت.

دیری نپائید که جنگ تحمیلی علیه کشور و ملت مظلوم ایران شروع شد و محمد یار هم مثل هر جوان با غیرتی به فکر دفاع از دین و ناموس و وطن افتاد.

در همین دوران خبر شهادت دوست قدیمی و دوران دبستانش شهید نجفعلی زارع به او رسید و او را بی قرار کرد به طوری که دیگر تاب ماندن نداشت. لذا با اجازه مادر و برادر ادامه درس را به آینده موکول کرد و به رزمندگان اسلام پیوست.

او ابتدا برای آموزش نظامی به جهرم رفت و پس از آموزش به منطقه سرد مهاباد در غرب کشور اعزام شد و به جمع مدافعان وطن پیوست.

در این مدت چند نامه نوشت و مادرش را که خیلی بیقراری می کرد کمی آرام نمود. بعد از عید نوروز بود که برای دیدار خانواده به روستا برگشت و چند روزی با خانواده بود. مادر و برادران از او خواستند که دیگر به جبهه نرود ولی او برای ادامه نبرد با دشمنان وطن مصمم بود و نمیتوانست در شهر بماند. او می گفت من برای دفاع از وطن و باز شدن راه کربلا می جنگم، دعا کنید راه کربلا باز بشود و با هم به کربلا برویم...

پس از چند روز بدون خبر و اجازه به جبهه رفت و خانواده از طریق دوستانش فهمیدند که محمد یار به منطقه و جبهۀ حاج عمران رفته و در آنجا مشغول خدمت است. این بار نامه ای از او دریافت نشد و نگرانی ها چند برابر شد تا اینکه در تاریخ 3/5/1362 به درجه رفیع شهادت نائل شد و پیکر مطهرش به کناره منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد.

روحش شاد و یادش گرامی

شهید بزرگوار وفادار مختاری

                                                                     هوالجمیل

زندگینامه شهید بزرگوار وفادار مختاری

در روز چهارم مرداد ماه 1348 در یک خانواده مذهبی و محروم در روستای کناره مرودشت دیده به جهان گشود. شغل پدرش دامداری بود و مادرش نیز مثل تمام زنان عشایری و روستایی در تمام امور به شوهر خود کمک می کرد. زندگی ایلی سختی های زیادی دارد ولی همیشه این مردم سخت کوش بر مشکلات فائق می آیند و طبیعت وحشی رام آنها می شود، فرزندان این خانواده ها نیز در ییلاق و قشلاق ها سختی فراوان می بینند و افرادی متهور و جسور و با اراده بار می آیند.

قبل از انقلاب اسلامی، خانواده این شهید بزرگوار در مجاورت روستای کناره سکنی می گزیند و پدر که رنج بیسوادی را کشیده است فرزندش را برای تحصیل به مدرسه ای در شهرک ولیعصر کنونی و  شرکت زراعی سابق می فرستد. وفادار دروان تحصیلات ابتدائی را با موفقیت پشت سر می گذارد و دوره تحصیلات راهنمائی را در مدرسه کناره شروع می کند. در همین دوران ، جنگ تحمیلی ابرقدرتها علیه ایران اسلامی شروع می شود و شهید ادامه تحصیلات را به آینده موکول می کند و به خیل مدافعان دین و ناموس و وطن می پیوندد.

ایشان ابتدا دوره آموزشی را در جهرم و سپس در کازرون می گذارند و در حین آموزش از ناحیه دست چپ مجروح می شود و نهایتاً پس از مداوا و بهبودی در تاریخ 26/5/1365 به جبهه های نبرد حق علیه ظلمت اعزام می شود و به خطوط مقدم منطقه جفیر به جمع رزمندگان اسلام می پیوندد. این رزمنده دلاور پس از حدود دو ماه مجاهدت و حماسه سازی و دفاع از مرزهای میهن اسلامی در تاریخ 2/7/1365 به درجه رفیع شهادت می رسد.

شهید وفادار مختاری دارای روحیه ای لطیف و با صفا بود و اراده ای آهنین داشت. شجاعت ایشان بین تمام همرزمانش و رزمندگان اسلام زبانزد خاص و عام بود. او اخلاقی بسیار عالی داشت و از محرومین دستگیری می کرد. در سلام کردن به همه حتی به کوچکترها همیشه پیشقدم بود و در روستا و مدرسه و محیط کار و جبهه همه از دست ایشان راضی بودند. به پدر و مادر خویش آنچنان احترام می گذاشت که مصداق آیه قرآن در احترام به والدین به شمار می آمد. دوستانش همیشه به نیکی از ایشان یاد می کنند و یادش را گرامی می دارند. والسلام

روحش شاد و یادش گرامی

مفقودین، شهیدان عزیزی که هنوز برنگشته اند

هوالجمیل

سوم شهریور یادواره مفقودالاثر شهرستان زرقان فارس، مسجد امام حسن مجتبی ع
۱- شهید بهرام جعفری
۲- شهید صدراله هاشمی
۳- شهید غلامرضا زارع فرزند علی مراد
۴- شهید ابراهیم زارع فرزند قاسمعلی
۵- شهید صمد رضایی
۶- شهید صمد کوهکن
۷- شهید محمد حسن حمزوی
۸- شهید نظام الدین کاویانی
۹- شهید یداله نامجو یا صنیع پور
۱۰- شهید محمد حسین خُردل
۱۱- شهید سعید زارعی ، ناصر
۱۲- شهید علی مؤمن خلیفه
۱۳- شهید هیبت اله زارعی
۱۴- شهید حجت اله صادقی زاده
۱۵- شهید محمود معدلی
۱۶- شهید شیخ علیرضا نجف پور
۱۷- شهید سید علاءالدین اسدپور
۱۸- شهید گمنام پارک آزادگان

روحشان شاد و یادشان گرامی

 

سالروز شهادت سید الاسرای ایران گرامی باد

سرلشکر شهید عباس بابائی + اسامی شریف شهدای عاشورا، به روایتی

سری به نیزه بلند است... بازگشت از سوریه

سیدالشهدای استان فارس، سردار شهید عبدالله اسکندری

​​​​​

داستان با حجاب شدن زنان قفچاق در شرفنامه نظامی

بنام خدا، با سلام و عرض ادب
اخیرا کلیپی به نام «حجاب زنان یا خویشتنداری مردان» در گروه اصحاب مسجد منتشر شد که مناسب این گروه نبود و مدیر گروه باید مراقب شأن گروه باشد، البته مدتی است این کلیپ در فضای بی در و پیکر مجازی دست به دست می شود و هیچکس به آن جواب منطقی نمیدهد همانگونه که در گروه ما بی جواب ماند لذا از باب جهاد تبیین به چند نکته اشاره می شود.