امام زادگان عشق

هوالجمیل

شهید عزیزالله اورنگی نژاد

فرزند شنبه علی

ولادت : 1344/4/4 کناره

شهادت : ۱۳۶۵/۴/۳۱ زبیدات

آرامگاه گلزار شهدای کناره

**************

زندگینامه شهید بزرگوار عزیزالله اورنگی نژاد

شب آخر ، بعد از شام، در جمع خانوادگی گفته بود: من دیگه بر نمیگردم، خواهشم اینه که بعد از شهادتم صبور باشید..... 
یهو سر و صدای همه در اومده بود...
گفته بودن: عزیز این حرفا نزن... ایشالا سربازیت تموم میشه، به سلامتی برمیگردی ازدواج میکنی...
گفته بود: فقط خواهشم یادتون بمونه، بیشتر از این نمیتونم توضیح بدم...
فرداش دوستاش رو دعوت کرده بود به یه اغذیه فروشی و برای همه شون نوشابهٔ خنک گرفته بود، خودش قبل از همه خورده بود  و گفته بود: این شربت شهادت بود که من خوردم....و شیرینی شهادتم به شما...
داد دوستاش هم در اومده بود...
در جوابشون ادامه داده بود که از شهادتم شاد باشید، از امام و انقلاب حمایت کنید و حرف منافقا دلسردتون نکنه...
شب آخر، یه شهید آورده بودن و توی سردخونه گذاشته بودن، قرار بود فرداش شهید رو تشییع کنن، مسئول سردخونه رو به سختی پیدا و راضی کرده بود که با شهید دیدار کنه...
باز همه اعتراض کرده بودن و مانعش شده بودن ولی اصرار کرده بود و بالاخره موفق شده بود و چند دقیقه ای تنها با بسیجی شهید عباس حسین پور سلام و صحبت و احوالپرسی و رازگوئی کرده بود...... 
بعد از خوش و بش و قول و قرار با شهید، با چهره ای خندان و موفق پیش دوستان و اقوام برگشته بود و گفته بود : راستی تا حالا فکرش کردین چقدر این اسم بهِم میاد: شهید عزیزالله اورنگی نژاد..... 
او حدود دو ماه بعد از شهید حسین پور به شهادت رسید.
حدود هجده ماه از سربازیش گذشته بود، بارها به مرخصی اومده بود و برگشته بود ولی هیچوقت درباره شهادت خودش حرف نزده بود... سرباز نیروی انتظامی بود و قرار بود از جبهه به مناطق آروم برگرده ولی در آخرین مرخصیش آنقدر بیقرار شهادت بود که انگار جای خودش را در بهشت دیده بود....

شهید بزرگوار عزیزالله اورنگی نژاد فرزند شنبه علی در تاریخ چهارم تیرماه یکهزار و سیصد و چهل و چهار در خانواده مذهبی در روستای کناره مرودشت فارس دیده به جهان گشود. پدرش که از روستای زنگی آباد به کناره مهاجرت کرده بود در ابتدا به شغل بقالی و خواربار فروشی مشغول بود، پس از آن به عنوان کارگر ساده وارد شرکت آرد دادلی مرودشت شد و خانه و خانواده اش را نیز به مرودشت منتقل کرد.
مادر بزرگوار شهید، مرحومه نوری عباسی زاده که زنی مؤمنه و پرتلاش و صبور بود اهل کناره بود و در تمام امور زندگی یار و یاور شوهر و خانواده خود بود. 
مادر بزرگوار شهید که سالها داغ فرزند برومندش را بر دل داشت و مانند حضرت زینب صبر پیشه کرده بود در سال ۱۳۹۷ به فرزند شهیدش پیوست و در آرامستان کناره در جوار شهدا و فرزند شهیدش به خاک سپرده شد.
شهید عزیزالله اورنگی نژاد فرزند دوم خانواده بود و دارای دو برادر و یک خواهر بود که یکی از آنها معلول است و تحت پوشش بهزیستی قرار دارد.
شهید اورنگی تا پایان دوره ابتدائی در مدرسه جامی مرودشت تحصیل کرد و پس از آن برای کمک به معیشت خانواده به کمک پدر شتافت و به کار در مغازه بقالی مشغول شد.
شهید فردی مؤمن، پر کار، پایبند به احکام و اخلاق و اعتقادات اسلامی بود و در پایگاه مقاومت مسجد ولیعصر (عج) مرودشت عضویت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی تحت رهبری امام خمینی (ره) خودش را یکسره وقف خدمت به انقلاب و مردم و وطن کرد. ایشان در سال ۱۳۶۲  به خدمت مقدس سربازی رفت، ابتدا آموزش نظامی را در پادگان آموزشی جهرم گذراند سپس به منطقه انتظامی هرمز منتقل شد و از آنجا به جبهه های جنوب اعزام شد. 
شهید عزیزاله اورنگی نژاد حدود ۱۸ ماه در مناطق مختلف خدمت کرد و در اواخر خدمت مقدس سربازی در سنگر کمین در منطقه زبیدات عراق از ناحیهٔ زیر بغل و ران مورد اصابت خمپاره ۶۰ قرار گرفت و به بیمارستان صحرائی منتقل شد ولی اقدامات درمانی مؤثر واقع نشد و در تاریخ ۱۳۶۵/۴/۳۱ به شهادت رسید و پس از تشییع در مرودشت و کناره، در گلزار مطهر شهدای کناره به خاک سپرده شد.
ایشان فردی مهربان، خانواده دوست، دارای رفقای بسیار، اهل صله رحم و کمک به نیازمندان، با گذشت، امین و انقلابی بود. در عین حال در برابر افراد ضد دین و ضد انقلاب صبر و حوصله اش کم بود، خیلی سریع عصبانی می شد و پرخاش می کرد و حتی با روحانیتی که در خط امام نبودند مخالف بود و کارهای آنها را محکوم میکرد.
شهید عزیزالله اورنگی نژاد در آخرین مرخصی اش به شهادت قریب الوقوع خود اشاره کرده بود، انگار قبل از شهادت، در عالم معنا شهید شده بود و دستگاه شهادت خود و همچنین جایگاه خودش را فردوس دیده بود.

او در آخرین مرخصی، از خانواده و دوستانش تقاضای صبر و حرکت در خط امام و برخورد با دشمنان را توصیه کرد و شهادت را با آغوش باز و چهرهٔ خندان پذیرفت و روح نا آرامش در ساحل امن و آرامش و رضوان الهی آرام گرفت.

ابتدا قرار بود بخاطر سکونت والدین در شهر مرودشت پیکر مطهر شهید در گلزار شهدای مرودشت دفن گردد ولی به درخواست شهید بزرگوار  سید حمید جعفری (که مزار مطهر خودش هم در کناره است) پیکر شهید اورنگی در، زادگاهش روستای کناره دفن شد.

وصیت و سفارش شهید عزیزالله اورنگی را در چند جمله زیر خلاصه میشود:
تأکید زیاد بر خواندن نماز مخصوصاً در مسجد
احترام به والدین و ارتباط با اقوام و دوستان
دفاع از انقلاب و آرمانهای شهدا
حفظ حجاب و عفت و حیا در جامعه

روحش شاد و یادش گرامی