امروز هفتم محرم 1440 طبق یک رسم قدیمی مراسم علم جمع کردن داشتیم. جایتان خالی
امروز هفتم محرم 1440 طبق یک رسم قدیمی مراسم علم جمع کردن داشتیم. جایتان خالی
بنام خدا
شهیده حاجیه خانم شرافت در سال 1309 در روستای هاچه سو از توابع شهرستان شاهین دژ دیده به جهان هستی گشود ایشان یکی از زنان محجبه روستا بودند که در تمامی مراسمات مذهبی با قلبی اندوهیگین و چشمی گریان شرکت فعال داشت.
حاج شرافت خسروی بانی و مربی خانواده بود که همگی جان شیرین خود را در راه اعتلای کلمه حق تقدیم انقلاب اسلامی و امام عزیزمان نمودند و خود نیز به هنگام زیارت خانه خدا و بهنگام اعلام برائت از مشرکین و انزجار و تنفر از ابر قدرتهای شیطان صفت در مورخه 66/5/9 جام شهادت را نوشید و به دیدار معشوق ازلی ستافت و پیکر مطهر ایشان با شکوه خاصی در روستای هولاسو در جوار دیگر شهیدان وی به خاک سپرده شد.
ایشان همسر و 4فرزند خود را تقدیم انقلاب کردند و خود نیز به هنگام زیارت خانه خدا و به هنگام اعلام برائت از مشرکین و انزجار از ابرقدرت های شیطان صفت در مورخه 66/5/9 جام شهادت را سرکشید.
ابو بصیر گفت: همراه امام صادق علیه السلام برای شرکت در مراسم حج عازم مکه بودیم. وقتی به سرزمین ابواء رسیدیم، حضرت برای ما صبحانه ای تدارک دید. مشغول صرف صبحانه بودیم که کسی از طرف همسر امام صادق علیه السلام آمد و به ایشان خبر داد که حال همسرتان دگرگون شده و درد زایمان آغاز شده است و چون فرموده بودید در این باره قبل از هر کار شما را مطلع کنیم، خدمتتان آمدم.
امام صادق علیه السلام همان لحظه برخواست و همراه فرستاده ی همسرش رفت و بعد از چند لحظه برگشت. ما که قیافه ی شاداب ایشان را دیدیم، شاد باش گفتیم و از وضعیت همسرشان پرسیدیم، فرمود: خداوند حمیده را به سلامت داشت و به من پسری عنایت فرمود که در میان مخلوقاتش از همه بهتر است. همسرم در باره ی آن نوزاد مطلبی به من گفت: که گمان می کرد من از آن بی خبرم; اما من پیرامون آن موضوع از او آگاه تر بودم.
من (ابو بصیر) درباره ی محتوای آن مطلب سؤال کردم، ایشان فرمود: «حمیده گفت: هنگامی که آن نوزاد متولد شد، دست هایش را بر زمین گذاشت و سر به سوی آسمان بلند کرد.» من به حمیده گفتم این کار نشانه ی رسول خدا صلی الله علیه و آله و نشانه ی وصی بعد از اوست. (1)
و به این ترتیب بود که ابو الحسن موسی کاظم علیه السلام در روز شنبه هفتم ماه صفر سال 128 ه ق در سرزمین ابواء (بین مکه و مدینه) به دنیا آمد. (2)
عالم همه غرق زیب و زیور آمد از جلوه ی نور حق منور آمد آمد به جهان باب حوایج کاظم محبوب خدا موسی جعفر آمد (3)