امام زادگان عشق

به نام خدا

​​​​​​جان دادن پدر هنگام شنیدن خبر شهادت فرزندش

خبر شهادت فرزندش را که به او می دهند می گوید صبر کنید اول مرا خاک کنید، بعد پسرم. و همانجا زانو می زند، از داغ فرزند رشیدش جان می دهد و او را قبل از اولین فرزند شهیدش به خاک می سپارند و پدر، شهیدِ راه شهید می شود.

این داستان پدر بزرگوار دو شهید از روستای کناره مرودشت است که روی سنگ مزارش چنین نوشته شده : آرامگاه ابدی پدر دو شهید خداخواست و خدابخش محمدی، مرحوم علی محمدی فرزند حسین متولد 1293 که در تاریخ 28/12/1360 هنگام تشییع فرزند خود به لقا الله پیوست. روحش شاد، مرغ باغ ملکوتم نی ام از عالم خاک، دو سه روزی قفسی ساخته اند از بدنم، من به خود نامدم اینجا که به خود باز روم، آنکه آورد مرا باز برد در وطنم.

روحشان شاد و یادشان گرامی

========================

بسیجی شهید خداخواست محمدی

فرزند علی

ولادت 1339/12/2 کناره

شهادت 1360/12/14 چزابه

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار خداخواست محمدی

شهید خداخواست محمدی فرزند مرحوم علی و مرحومه ایران روزگار در تاریخ 2/12/1339 در خانواده ای مذهبی و تلاشگر در روستای تاریخی کناره مرودشت دیده به جهان هستی گشود، پدرش کارگر کارخانه قند مرودشت بود و علاوه بر شهید ، دو دختر و دو پسر دیگر داشت که شهید خداخواست محمدی فرزند اول او بود.

شهید دوران کودکی را در مدرسه روستا به فراگیری دروس ابتدائی و قرآن کریم پرداخت و پس از دوره ابتدایی در مقطع راهنمایی به تحصیل ادامه داد و سپس از تحصیل انصراف داد و به کار کشاورزی و کارگری پرداخت.

شهید خداخواست محمدی قبل از سربازی با یکی از اقوامش به نام خانم پوران کرمی ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دختری به نام فاطمه است.

دوران جوانی او مصادف با انقلاب اسلامی بود و در ایام پیروزی انقلاب در تظاهرات و مجالس مذهبی مرودشت و کناره با عشق و علاقه به انقلاب و امام فعالانه شرکت می‌کرد بعد از فرمان بسیج و تشکیل ارتش بیست میلیونی توسط حضرت امام (ره) به عضویت بسیج درآمد و از اولین بسیجیانی بود که به دفاع از دین و ناموس و وطن بر خواست و راهی جبهه های جنگ حق علیه باطل شد.

این شهید بزرگوار در یکی از برهه های حساس تاریخ دفاع مقدس یعنی در بازپس گیری بستان در عملیات بسیار سخت تنگ چزابه شرکت کرد و به همراه همرزمانش حماسه ها آفرید و نهایتاً در تاریخ 14/12/1360 در 21 سالگی در حالیکه دخترش فقط شش ماه داشت به شهادت رسید و نام خود را دفتر عاشورائیان زمان و مدافعان سرفراز وطن ثبت کرد.

علاقه پدر بزرگوار این شهید به او چنان عاطفی بود که به محض شنیدن خبر شهادت فرزند رشیدش از دنیا رفت و قبل از دفن اولین فرزند شهیدش به خاک سپرده شد. مادر بزرگوار ایشان نیز در سال 1399 به فرزندان شهیدش، خداخواست و خدابخش پیوست و در جوار شهدا در گلزار شهدای کناره دفن گردید.روحشان شاد و یادشان گرامی

=====================

بسیجی شهید خدابخش محمدی

فرزند علی

ولادت 1343/6/1 کناره

شهادت 1365/3/2 شرهانی

آرامگاه : گلزار شهدای کناره

شهید بزرگوار خدابخش محمدی

بسیجی شهید بزرگوار خدابخش محمدی فرزند مرحوم علی و مرحومه ایران روزگار در تاریخ 1/6/1343 در خانواده ای مذهبی و تلاشگر و دوستدار اسلام و اهل بیت عصمت و طهارت در روستای تاریخی کناره مرودشت دیده به جهان هستی گشود، پدرش کارگر کارخانه قند مرودشت بود و علاوه بر شهید ، دو دختر و دو پسر دیگر داشت که شهید خدابخش محمدی فرزند دوم او بود، فرزند اول ایشان نیز بسیجی شهید خداخواست محمدی می باشد.

او سالهای کودکی را در روستا در کنار خانواده و در مسجد و حسینیه سپری کرد و مقدمات معرفت دینی و الهی را در قبل از مدرسه در محافل دینی آموخت. سپس وارد مدرسه شد و دوران ابتدائی و راهنمائی را پشت سر گذاشت و وارد بازار کار شد. در همین دوران با یکی از دختران اقوام به نام خانم رقیه زارع ازدواج کرد که حاصل این پیوند مقدس دو فرزند به نامهای رضا و مریم است که به خاطر زنده نگه داشتن نام برادر شهیدش، نام خداخواست نیز روی رضا گذاشت و نام دیگر دخترش مریم را به خاطر عشق و ارادت به بزرگ بانوی کربلا ، زینب نامگذاری کرد.

شهید در دوران پیروزی انقلاب اسلامی از سن کمتری برخوردار بود و فعالیت قابل توجهی جز حضور در مراسم مذهبی و انقلابی نداشت ولی در همین مراسم بود که روحیه شهادت طلبی او به اوج کمال رسید و پس از شروع جنگ تحمیلی ابرقدرتها علیه ایران مظلوم و تقاضای حضور در جبهه ها را داشت ولی بخاطر سن کم پذیرفته نمی شد.

شهادت برادر بزرگوارش خداخواست محمدی که همبازی دوران طفولیت و نوجوانی او و بلکه آموزگار او در مکتب شهادت بود و تأثیر شگرفی روی جامعه و جوانان و غیرتمندان آن روزگار داشت روحیه او را نیز شدیداً طوفانی کرد و بارها برای پر کردن جای برادرش داوطلب شد ولی مسئولین نمی پذیرفتند.

شهادت برادرش شهید خداخواست همچنین بخاطر وفات پدر بزرگوارشان به محض شنیدن خبر شهادت فرزندش در تاریخ روستا و منطقه از شهرت عاطفی و انقلابی به سزائی برخوردار است.

بالاخره شهید خدابخش محمدی پس از اصرار فراوان موفق به ثبت‌نام شد و در سال 1365  پس از کسب آموزشهای لازم به همراه چندین دلاور دیگر از روستای کناره به رزمندگان پر توان اسلام پیوست و به جبهه های جنوب اعزام شد.

ایشان نهایتاً در تاریخ 2/3/1365 در منطقه عملیاتی شرهانی به فیض عظمای شهادت دست یافت و پیکر پاک و مطهرش با بدرقه گرم و انقلابی مردم خداجو و حق شناس و قدردان شهرستان مرودشت و کناره با شکوهی تمام تشییع و سپس در گلزار شهدای جنة الرضای کناره در کنار شهدای گلگون کفن دیگر و برادر و پدر بزرگوارش آرام گرفت.

اگرچه از این شهید بزرگوار وصیت نامه مکتوب به دست نیامده ولی با توجه به اخلاقیات و خواسته ها و سفارش های ایشان می شود به خواندن نماز و قرائت قرآن و ادعیه و برپائی عزای ابا عبدالله و اهمیت به حجاب و رسیدگی به اقوام و خویشان و ادامه دادن راه شهدا به عنوان وصایای شفاهی او اشاره کرد.

روحشان شاد و یادشان گرامی

نثار ارواح مطهر شهدا و اموات صلوات و فاتحه