امام زادگان عشق

بسم رب الشهداء و الصدیقین

شهید عبدالحسین رحیمی نام پدر حاج حسین شماره شناسنامه10 تاریخ تولد2/7/1328 محل: تولد جهرم ، سکونت بندامیر متأهل* تعداد فرزندان6 میزان تحصیلات دوم نهضت شغل : کارگر شرکت آرد مسئولیت در جبهه رزمنده محل شهادت شلمچه- کربلای 4 کیفیت شهادت از ناحیه-ترکش تاریخ شهادت4/10/1365 یگان اعزامی بسیج محل دفن شیراز- مرودشت

**************************

زندگینامه شهید عبدالحسین رحیمی
شهید عبدالحسین رحیمی فرزند حاج حسین در تاریخ ۱۳۲۸/۷/۲ در روستای بندامیر در خانواده ای متوسط و متدین پا به عرصهٔ هستی گذاشت و در آغوش پر مهر و عطوفت والدینی زحمتکش و دوستدار اهلبیت پرورش یافت. او فرزند سوم از بین سه پسر و دو خواهر بود.
پدرش کارگری و کشاورزی می کرد و از طریق کسب نان حلال زندگی خانواده اش را تأمین می نمود و فرزندانش از دوران طفولیت به والدینشان در امور کشاورزی و ‌دامداری کمک می کردند.
شهید رحیمی دوران ابتدائی را بخاطر مشکلات مالی نتوانست تمام کند همانگونه که در آن دوران اکثریت پسران و‌ دختران فقط سواد خواندن و نوشتن داشتند و برخی حتی از همین مقدار سواد هم محروم بودند، شهید رحیمی نیز گرچه کم سواد بود ولی معرفتی عالی داشت و با همان سواد کم خیلی دانا و کاردان و مسئولیت پذیر بود. ایشان با خانواده بسیار  مهربان و دلسوز بود و در خانه و جامعه و محل کار روحیه ای لطیف و  فداکار و با گذشت داشت.
ایشان پس از خدمت سربازی و ازدواج مدتی به کارهای کشاورزی و کارگری پرداخت تا اینکه در شرکت دادلی استخدام شد و به همین خاطر  محل سکونت خود را به شهر مرودشت منتقل کرد و با خانواده اش در آنجا ساکن شد.
در دوران انقلاب در برنامه های مذهبی و انقلابی شرکت می کرد و‌ هیچگاه صحنه را خالی نمی گذاشت. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) وقت و زندگی اش را وقف انقلاب کرد و با تمام وجود در مسجد و پایگاه مقاومت محله و کارخانه دادلی فعالیت می کرد.
پس از شروع جنگ تحمیلی جهانخواران علیه ایران اسلامی ایشان از اولین کسانی بود که به ندای امام خمینی لبیک گفت و به عضویت  بسیج در آمد. در آن دوران که صدام با کمک اربابان خارجی اش و نوکران داخلی اش قصد داشت در عرض یک هفته تهران را بگیرد جوانمردان شجاع و با غیرتی مثل شهید عبدالحسین رحیمی بدون هیچ چشمداشتی به دفاع از ناموس و دین و وطن برخاستند و هشت سال مقاومت و ایثار کردند ولی نگذاشتند حتی یک وجب از خاک پاک ایران در تصرف دشمن باقی بماند.
شهید رحیمی اگرچه یک کارگر ساده بود و با داشتن ۶ فرزند هیچکس از او توقع نداشت که به جبهه برود ولی بخاطر غیرت و تعصبی که داشت زندگی و خانواده را رها کرد و به رزمندگان دلاور و گمنام اسلام پیوست و مردانه با دشمنان دین و میهن ما جنگید و در عملیات کربلای ۴ در حالیکه تیربارچی بود از ناحیهٔ پا مورد اصابت قرار گرفت و به اسارت دشمن در آمد. طبق شواهد موجود و روایت همرزمانش، این رزمندهٔ مجروح اسیر پس از مقاومت و تحمل شکنجه های بعثیون کافر زنده زنده توسط دشمن دفن شد  و پیکر مطهرش چهار ماه بعد کشف و پس از احراز هویت و شناسائی از طریق لباسش در مرودشت تشییع و در گلزار شهدا به خاک سپرده شد.
لازم به ذکر است که پس از چندین سال مرحوم حاج حسین رحیمی پدر بزرگوار شهید عبدالحسین رحیمی دیده از جهان فرو بست و در آرامستان شهر مرودشت در جوار گلزار شهدا دفن گردید و مادر گرامی اش مرحومه خاتون جان زارع از دنیا رفت و در آرامستان روستای تاریخی بندامیر به خاک سپرده شد.
روحشان شاد و یادشان گرامی

​​**************************