بسم رب الشهداء و الصدیقین

 زندگینامه شهید بزرگوار بهادر (بهار) مرادی

 شهید بهادر مرادی، نام مستعار: بهار، نام پدر : قربان، شماره شناسنامه 202 تاریخ تولد8/2/1345، محل تولد: کلاه سیاه کربال، میزان تحصیلات پنجم ابتدایی، شغل : آزاد، مسئولیت در جبهه خدمه پدافند، محل شهادت مجنون، کیفیت شهادت : از ناحیه لگن و شکم- ترکش، تاریخ شهادت23/11/1365 یگان اعزامی : سپاه

 سال 1345 روستای کلاه سیاه کربان زادگاه مردی شد که سالهای سال مردم نام و خاطرات وی را به نیکی یاد خواهند کرد. آن شخص کسی نبود جز شهید بزرگوار بهار مرادی. وی در خانواده ای کشاورز و متوسط متولد شد و دوران کودکی و ابتدائی دبستان را در کنار خانواده اش در همان روستا سپری نمود. به علت کمبود امکانات و رواج یافتن فرهنگ مهاجرت در بین مردم روستاها پس از چند سال به شهر مرودشت عزیمت کردند وی به علت مشکلات دشوار زندگی مجبور به ترک درس و مدرسه شده و مشغول به کار در زمینه های مختلف گردید.  

او که فردی فعال و پر انرژی بود در کنار کار به همراه دوستان خویش به ورزش کاراته روی آورد. مهاجرت آنها از روستا و ترک تحصیل بهادر مصادف شد با شروع انقلاب عظیم و مردمی ایران. او در همان ابتدای انقلاب با گروه های مردمی با مباره با رژیم شاهنشاهی اقدام کرده و چون در دوران حساس نوجوانی بود  از فعالان دوره انقلاب به شمار می آمد او در دوران فعالیت خود شب و روز نمی شناخت که با پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت ایشان بیشتر و بیشتر گردید.

با شروع جنگ تحمیلی با شرکت در فعالیت های گروه مقاومت به عضویت بسیج در آمد و فعالیت گسترده ای را آغاز نمود ولی به دلیل کم بودن سنش نمی توانست به جبهه برود با این وجود در گروه مقاومت شهید هاشمی نژاد مسجد توحید خیابان فرهنگ در صحنه های مختلف فعالیت های مستمری را داشت و از این طریق پشت جبهه ها را حمایت می کردند و امنیت داخل شهر را برقرار می کردند. با فعالیت و تلاش زیاد و عشقی که به جبهه و جنگ و دفاع از ناموس کشور خود داشت بالاخره پدر و مادر را راضی کرد که به جبهه برود

و از طریق بسیج عازم جبهه های جنگ گردید و توسط نامه های بسیاری که ارسال می کرد خانواده را به آرامش و کمک به رزمندگان اسلام دعوت می کرد. ایشان چندین مرحله به جبهه ها اعزام شدند و در عملیاتهای متعددی نیز شرکت نمود از جمله عملیات های فاو- کربلای 4 و 5 و بیت المقدس و. . .  

او دو مرحله مجروح گردید و یکمرتبه که شیمیائی شده و این مورد باعث بستری شدن وی در چندین ماه گردید یکبار دیگر از ناحیه دست چپ مجروح شده بود (تیر به دست چپش اصابت کرده بود) وقتی شیمیائی شده بود به او مرخصی داده بودند و برای استراحت به خانه آمده بود. دکتر پمادی به او داده بود تا با آن گردن، کمر و شکم خود را چرب کند. مادرم برایش چرب می کرد و همراه با چرب کردن یک لایه از پوست کمر و شکمش جدا می شد و این عمل چندین مرتبه در یک روز تکرار می شد.  از مشخصات مشهور وی اخلاق و رفتار خوب نحوه برخوردش با اقوام، خویشان و آشنایان بود. او همواره به خانه اقوام و خویشان و آشنایان رفت و آمد داشت و مدام از آنها سرکشی می کرد و این عمل او باعث انسجام بین اقوام شده بود. وی به خاطر اخلاق و رفتارش از محبوبیت خاصی برخوردار بود. تا اینکه در سال 1364 نوبت به خدمت مقدس سربازی اش رسید و وی با حضور در سپاه پاسداران خدمت مقدس خود را سپری نمود که در این مقطع نیز در چندین عملیات غرور آفرین حضور داشت.  

در آخرین مرحله ای که به مرخصی آمد چند روزی مانده از اقوام و خانواده خداحافظی کرد و رهسپار جبهه گردید. زمانیکه از درب حیاط بیرون می رفت خوشحال و چشمانش پر از اشک بود.  

او در تاریخ 11/11/1365 به سمت جبهه ها راهی گشت و بالاخره در روز 22 بهمن ماه سال 65 توسط هواپیمای عراقی مورد هدف قرار گرفته و به درجه رفیع شهادت نائل آمد. یادش گرامی باد