شهید بزرگوار خداوردی غلامی
بسم رب الشهداء والصدیقین
شهید عزیز و فداکار
نام و نام خانوادگی : خداوردی غلامی
تاریخ تولد: ۱۳۴۲
تاریخ شهادت : ۱۳۶۵
عملیات ؟
تحصیلات : سیکل
شهید عزیز خداوردی غلامی از سربازان رشید اسلام و از رزمندگان جبهه های حق علیه باطل انگیزه رفتن خود را به جبهه پاسداری از اسلام و مسلمین و دفاع از مستضعفین و اجرای فرمان رهبر کبیر انقلاب و ادامه دادن راه شهدای عزیز میدانست، او میگفت: وقتی مطمئن هستم که مرگ به سراغم می آید چه بهتر که در راه دفاع از وطن اسلامی و عزّت و شرف میهنم باشد.
به فرموده رهبر انقلاب ایمان داشت که چه کشته شویم و چه بکشیم پیروزیم ، عشق به شهادت او را به سوی جبهه کشاند و سعادت الهی نصیبش شد و به درجه رفیع شهادت رسید .
در پیامی از خواهر بزرگوارش میخواهد که حجاب خود را رعایت کند که همچون تیری به قلب دشمن است . او اهل نماز و مسجد و عبادت و بندگی خدای بزرگ بود، برای احیای اسلام و دفاع از میهن اسلامی حاضر شد جان خود را تقدیم کند با این حال از مادر و خواهران و تمام مردم عذرخواهی میکند و حلالیت می طلبد . راستی شهدا همه چیز خود را تقدیم اسلام کردند تا امروزه ما آسوده زندگی کنیم و بدون اینکه عزّت و شرفمان لگد کوب دشمنان دین و اسلام و آزادی شود . حال وظیفه ما چیست؟ دقت کنیم شهدای گرانقدر ادای دین کردند و به سوى خدا شتافتند و هیچ طلبکار نیستند، آیا این پیام آنها که فقط در خواست می کنند که حلالشان کنیم ما را به فکر وا نمی دارد و ما را شرمنده و خجالت زده نمی کند؟ با اینکه شهیدان عزیز اهل نماز و عبادت بودند ، زن و زندگی داشتند توجه کرده ایم که درس خواندن را جزئی از زندگی خود قلمداد می کردند؟ آیا جوانان و دانش آموزان عزیز ما نباید به خود بیایند و قدری بیشتر فکر کنند و با بال ایمان و علم در دنیای امروزی پرواز کنند؟
شهید خداوردی در سن ۷ سالگی مادر خود را از دست داد و با کمبود امکانات از محل خود به مرودشت رفت تا بتواند ادامه تحصیل دهد . او هم کار می کرد و هم درس میخواند پس از پایان دوره راهنمایی به علت اینکه تنها
فرزند پسر خانواده بود از خدمت سربازی معاف شد. اما این نمیتوانست او را از رفتن به جبهه باز دارد و معافیت را نوعی انجام تکلیف بداند . شهید عزیز در سال ۶۳ ازدواج کرد و نتیجه آن یک فرزند پسر بود که می توانست از رفتن او به جبهه جلوگیری کند اما دل شهید در کنار رزمندگان و عشق به خدا در تب و تاب حضور میسوخت، سال ۶۵ در منطقه شلمچه به آرزوی دیرینه خود دست یافت. روح لطیف و مهربان و خوش اخلاقی او را اطرافیان و دوستان و سایر همرزمانش فراموش نمیکنند. از نماز خواندن و راز و نیاز با خدا هرگز غافل نمی شد . بسیار آرام بود و ساده زندگی می کرد.
=========================
روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
نیاز به عکس و اطلاعات بیشتری از این شهیدان بزرگوار داریم. لطفاً تماس بگیرید ۰۹۱۷۶۱۱۲۲۵۳ صادقی
منبع : جزوه یادواره شهدای گرانقدر سیوند، با تصرف و تلخیص...
بازتایپ، ویرایش و انتشار : انتشارات هدهد