امام زادگان عشق

 ابراهیم پروانه وار در بیستم خرداد ماه سال 1345 در محله پیره سوند شهرستان سنقر بدنیا آمد. از همان دوران کودکی آثار ایمان در وی هویدا بود.
با وجودی که به سن تکلیف نرسیده بود نمازش را اول وقت به جای می آورد و در ماه مبارک رمضان روزه می گرفت، همیشه به مسجد محله می رفت و در مراسمات شرکت می کرد. خصلت های خوب شهید باعث شده بود که دوستانش نیز تحت تاثیر اخلاق وی به مسجد بروند.
شهید پروانه وار محصل بود اما همواره در تظاهرات‌هایی که بر علیه رژیم ستم شاهی برگزار می شد، حضور داشت. خانواده اش بخاطر اینکه سن و سالش کم بود او را منع می کردند اما او دست از این کار نمی کشید.
سرانجام شهید ابراهیم پروانه وار در هفتم دی ماه سال 1357 در یک تظاهرات خیابانی و در حال شعار دادن علیه حکومت پهلوی، بر اثر اصابت گلوله به ناحیه دهانش به فیض شهادت نائل گشت.
شهد امیر پاکبر نیز دیگر دانش آموزی بود که فعالیت های زیادی در دوران مبارزات انقلابی داشت.
او در سال 1342 در شهرستان سنقر به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان احمدیه گذراند و در مدرسه راهنمایی امام حسین(ع) مشغول تحصیل شد.
شهید پاکبر مومن، باهوش و با ادب بود و از همان کودکی به همراه پدرش به مسجد محله می رفت و نماز می خواند. همیشه در تظاهرات‌ها شرکتی فعال داشت و با دیگر دوستانش بر ضد رژیم بر روی دیوار شعارنویسی می کردند.
شهید پاکبر در هشتم دی ماه سال 57 در تظاهرات مورد اصابت گلوله دژخیمان قرار گرفت و به شهادت رسید.
فرزاد عطایی پسر خاله شهید پروانه وار و دوست شهید پاکبر می گوید: من و شهیدان پروانه وار و پاکبر سال 54 در دبستان همکلاس بودیم. در حوادث دی ماه سال 57 در سنقر این دو شهید بزرگوار به فاصله یک روز به شهادت رسیدند و در مزار شهدا سنقر در کنار هم به خاک سپرده شدند.
عطایی می گوید: من هر وقت سر مزار شان می روم حسرت می خورم که ای کاش من هم در کنارشان بودم.
وی گفت: در شهرستان سنقر به نام هر یک از این دو شهید مدارسی نامگذاری شده است. روحشان شاد و یادشان گرامی

به نقل از  شبکه اطلاع رسانی راه دانا، با سپاس