شهید بزرگوار رسول زراعت پیشه
شهید رسول زراعت پیشه فرزند علی اکبر و خانم عالم بها عبودی در تاریخ ۱۳۳۸/۶/۵ در خانواده ای متدین و تلاشگر در روستای تاریخی و مذهبی «شیخ عبود بیضا» دیده به جهان گشود. ایشان فرزند سوم خانواده بود و دو خواهر و چهار برادر دیگر نیز داشت. پدرش به کشاورزی و دامداری سنتی اشتغال داشت.
شهید تا پنجم ابتدائی در مدرسه روستا سپری کرد و بخاطر علاقه به امور فنی، به عنوان شاگرد تعمیرکار موتور و دوچرخه مشغول به کار شد و پس از مدتی به استادی و مهارت رسید و خودش مغازه ای راه انداخت و مشتریان زیادی از محل خود و روستاهای دیگر داشت.
با شروع انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی به صفوف انقلابیون پیوست و پس از پیروزی انقلاب اسلامی برای حفظ و حراست از انقلاب به عضویت پایگاه مقاومت در آمد و زندگی خود را وقف دفاع از اسلام و انقلاب و وطن کرد.
در دوران‌جوانی به سربازی رفت و این دوره را با موفقیت پشت سر گذاشت و پس از آن با دخترخاله اش (خواهر شهید محمد رضا عبودی) ازدواج کرد که حاصل این پیوند آسمانی سه پسر و دو دختر است.
ایشان اگرچه بخاطر زحمت و فعالیت، دارای یک زندگی نسبتاً خوب بود اما با شروع جنگ تحمیلی، کار و زندگی را رها کرد و به صف رزمندگان اسلام پیوست چون غیرت و جوانمردی به او اجازه نمی داد که در خانه بنشیند و هجوم بیگانگان را در خاک و سرزمین مادری خود تماشا کند لذا پس از شروع جنگ تحمیلی و حمله متجاوزین و غارتگران بین المللی به ایران عزیز به رزمندگان جان بر کف اسلام پیوست و با توجه به اینکه آموزشهای نظامی در دوران سربازی دیده بود همراه با سپاه فجر استان فارس در جبهه های نبرد حق علیه باطل به خدمت خالصانه و فداکاری و حماسه سازی مشغول شد.
شهید رسول زراعت پیشه چندین بار به جبهه اعزام شد و‌در چندین عملیات شرکت کرد مخصوصاً در عملیات والفجر ۱۰ که در جنگ تن به تن با دشمنان و متجاوزان بعثی با ترکش نارنجک از ناحیه نخاع در تاریخ ۱۳۶۱/۱/۱ در منطقه حلبچه شدیداً مجروح و به افتخار جانبازی نائل آمد و سخت ترین دوره زندگی او شروع شد.
ایشان مدتها در بیمارستان، سپس در نقاهتگاهی در محله عفیف آباد شیراز بود، پس از آن نیز یک عمر بستری و روی ویلچر بود ولی همسر فداکارش در این دوران سی ساله با تمام وجود از او محافظت و پرستاری می کرد، و در مجاهدتی که اَجرش کمتر از شهادت نیست، مثل پروانه دور وجود این جانباز گرانقدر می چرخید... شهید رسول زراعت پیشه، بعد از جانبازی نیز در مسجد و جامعه فعالیت اجتماعی و انقلابی داشت و همیشه از آرمان امام خمینی و شهدا دفاع میکرد. عشق و ارادت شدید به امام حسین و اخلاص و از خود گذشتگی و تواضع بارزترین خصوصیت شهید زراعت پیشه بود.
ایشان که آرزومند و مشتاق زیارت کربلا بود، نهایتاً توفیق زیارت کربلا با ویلچر، نصیبش شد و سه روز بعد از بازگشت از کربلا در تاریخ ۱۳۹۶/۱۰/۱۵ به خیل شهیدان کربلائی پیوست و روح مطهرش در خیمه مولایش حضرت ابالفضل العباس آرام گرفت و پیکر نحیف و رنجدیده اش در گلزار مطهر شهدای روستای شیخ عبود در کنار همرزمانش، مخصوصاً پسرخاله هایش، شهیدان: محمد رضا عبودی و علی عبودی به خاک سپرده شده شد.
روحشان شاد و یادشان گرامی
++++++++++++++++++
با سلام، لطفاً نظرات اصلاحی و تکمیلی خود را در مورد این شهید گرانقدر ارسال فرمائید. ارادتمند: صادقی۰۹۱۷۶۱۱۲۲۵۳