بسم رب الشهداء و الصدیقین

زندگینامه شهید بزرگوار قاسمعلی جعفری

شهید قاسم علی جعفری فرزند محمدتقی، تولد سال 1347 لپویی، شهادت 28/11/1366 شلمچه، عضویت: پاسدار وظیفه ، آرامگاه :  گلزار شهدای شهر لپویی

شهید قاسمعلی جعفری فرزند محمدتقی در سال 1347 در شهر لپوئی از توابع زرقان فارس در یک خانواده کم بضاعت و مذهبی دیده به جهان گشود. شغل پدرش کارگری و کشاورزی بود و با نان حلال خانواده پر جمعیت خود را اداره می کرد. شهید قاسمعلی فرزند اول بود و خداوند پس از او 6 خواهر و 5 برادر تنی و ناتنی به آنها اعطا کرد.

شهید دوره دبستان و راهنمائی را در زادگاه خود گذراند و در مسجد جامع لپویی نیز فعالیتهای فرهنگی داشت. او برای کمک به اقتصاد خانواده در ایام تعطیلات به کارگری می پرداخت.

شهید در دوره دبستان بود که انقلاب شکوهمند اسلامی به رهبری امام خمینی در سال 57 اتفاق افتاد و دودمان حکومتهای شاهنشاهی از کشور ما برچیده شد، دست غارتگران داخلی و خارجی نیز از منابع اقتصادی ایران قطع گردید. حدود یک سال و نیم بعد از این ماجرای بزرگ تاریخی، جهانخواران با کمک بعضی از کشورهای غربی و عربی صدام را تحریک و وادار به جنگ با ایران کردند و هدفشان قطعه قطعه کردن ایران بود. در همین دوره مردم شریف و جوانان غیور کشور با جان و دل به دفاع از کشور پرداختند و پوزه دشمنان داخلی و خارجی را به خاک مالیدند و شهید قاسمعلی جعفری یکی از این دلاوران و دریادلان بود که در تاریخ 26/11/1366 در کربلای شلمچه پس از جانفشانی های بسیار جان خود را فدای دفاع از شرف و ناموس و دین و وطن ما کرد. این شهید بزرگوار و گلگون کفن که از ناحیه قلب و دست و سر و پا مورد اصابت ترکش خمپاره های دشمن بعثی – صهیونیستی قرار گرفته بود با حضور مردم شریف و ولایتمدار لپویی تشییع و در گلزار مطهر شهدای لپویی به خاک سپرده شد.

او علاقه بسیار شدیدی به امام و روحانیت و دفاع و رزمندگان و شهدا داشت و آرزو می کرد که در راه دین و وطن و اسلام به درجه شهادت برسد. در این یک سال که  در جبهه در حال نبرد  با دشمنان بود همه دوستان او از اخلاق پسندیده و رفتار شایسته و شهامت و نبرد او با دشمنان اسلام سخن می گویند و همیشه  از ایشان یاد می کنند.

وقتی در جبهه به او مرخصی می دادند به جای اینکه به خانه بیاید و استراحت کند به سرکار می رفت و پول آن را خرج لباس و هدیه برای خواهرها و برادرهای کوچکش و بیچارگان می کرد و برای آنها می فرستاد. در زمان عید همان سال که در جبهه بود 20 روز به ایشان مرخصی دادند و ایشان به خانه نیامد و به سرکار رفت و لباس و هدیه برای بیچارگان خرید و در ساک خود قرار داد که ساک ایشان و لباسهایشان در سنگر بر اثر خمپاره دشمن به آتش کشیده شد و همه وسایل ایشان و همچنین سنگر ایشان از بین رفت و چیزی برای ایشان باقی نماند و خود او هم به درجه شهادت رسیدند. 

لازم به ذکر است که مرحومه فاطمه جعفری مادر گرامی شهید قاسمعلی جعفری حدود 17 سال پیش (1383) با داغ فرزند رشید و شهیدش از دنیا رفت و در آرامستان شهر لپویی در جوار شهدا و والدین آنها دفن گردید و به آرامش ابدی رسید. روحشان شاد و یادشان گرامی