فرازی از وصیت شهید واحد نصیر پور
مادرم: نمی دانم که با این قلم وکاغذ چه بنویسم که بتوانم جبران زحمات شما را کرده باشم ، می دانم که مرا با چه رنج و اندوهی بزرگ کرده ای و تنها خوشبختی مرا می خواستی درود بر تو که با ایمان و اخلاص فرزند خود را روانه میدان نبرد کردی، با اینکه سالها زحمت کشیدی و مرا بزرگ کردی اما من نتوانستم برای یک بار هم که شده شما را خشنود کرده باشم. از تو می خواهم که هر وقت خبر شهادت مرا شنیدی دو رکعت نماز شکر بجا بیاوری، توخود می دانی که خدا دعای دل شکسته را اجابت می کند، از تو می خواهم که با دلی شکسته برای طول عمر امام دعا کنی زیرا ما هرچه داریم از این پیرجماران است. بعد از پدرم برای نقش پدرانه هم ایفا کردی در جواب همه زحمات شما فقط این را می توانم بگویم که انشاا. . . خداوند شما را در صحرای محشر با فاطمه زهرا محشور گرداند. خواهران عزیزم امیدوارم که بعد از خبر شهادت من ناراحتی و بی صبری نکنید، نمی گویم گریه نکنید گریه برای شهید شرکت در حماسه اوست، اما طوری گریه نکنید که منافقان با خود بگویند ایشان از شهادت برادران خود ناراحتند ، با ناملایمات زندگی زینب گونه مبارزه کنید و این را بدانید که شمائید که پیام خون شهیدان را باید برسانید حال شما که بین خواهران الگو هستید حجات وعفت و پاکدامنی شما برای دیگرخواهران الگو باشد و این حقیقی است که سیاهی چادر شما کوبنده تر از سرخی خون ماست ، حجاب شما مشت محکمی است بر دهان این بلهوسان امروزی، شما مثل کسانی نباشید که خود را بازیچه دست بلهوسان قرار می دهند و در آخرت در مقابل حضرت زهرا روسیاه هستند.
ای زن بتو از فاطمه این گونه خطابست - زیبنده ترین زینت زن حفظ حجاب است
در دامان خود فرزندانی را تربیت کنید که در آینده نزدیک بتوانند سربازان مخلصی برای اسلامی باشند بقول امام: از دامن زن است که مرد به معراج میرود. جهاد زن خانه داری است شما هم یک جهادگر باشید. با تمام وجود دوستتان داشتم اگر شما هم مرا دوست دارید به وصیتم عمل نمائید. یاعلی
نثار ارواح مطهر شهدا صلوات. هدهد