حلول سال نو به شهدا و پیروانشان مبارک

شهدا ذخائر عالم بقایند : امام خمینی

تابلو شهدای گرانقدر روستای شیخ عبود بیضا

شهید بزرگوار سید باقر روزگار

شهید سید باقر روزگار فرزند مرحوم سید عبدالله و مرحومه زیبا خانم همایون در تاریخ ۹ ‌/ ۱۰ /۱۳۴۶ در خانواده ای مؤمن و زحمتکش در روستای دهبید مرودشت دیده به جهان گشود.
سید باقر فرزند پنجم خانواده از بین چهار خواهر و سه برادر بود، پدرش به کشاورزی اشتغال داشت و مادرش خانه دار بود.
شهید دوران کودکی را در روستا و در دامان پر مهر خانواده گذراند، در هفت سالگی به مدرسه رفت و با شور و شوق فراوان در مدرسه وصال دهبید به تحصیل پرداخت.
پدر بزرگوارش از معتمدین روستا و از تبار سادات سجادی بود و مردم به کرامات او اعتقادی وافر داشتند.
او هنگام پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی در سال ۱۳۵۷ یازده ساله و دانش آموز پایان دوره ابتدائی بود و در حد خود در مراسم و مناسبتهای مدرسه و ‌مسجد شرکت می کرد و شخصیت او با آموزه های مذهبی و انقلابی شکل می گرفت.
هنوز چیزی از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته بود که جهانخواران و دشمنانی که دستشان از منابع ایران قطع شده بود صدام رهبر عراق را تحریک کردند و او با کمک بسیاری از دولتهای غربی و عربی در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ به خاک پاک ایران حمله کرد و خسارات جانی و مالی زیادی به بار آورد. صدام مغرور و متکبر و دیکتاتور که قوای نظامی ایران را بخاطر انقلاب اسلامی ، ضعیف قلمداد می کرد می خواست در یک هفته تهران را به تصرف خود در آورد ولی با مقاومت نظامیان و امت شهید پرور ما و دریادلان باغیرتی مثل شهید سید باقرها مواجه شد و هشت سال در مرزهای ما زمینگیر شد و نهایتاً بدون تصرف حتی یک وجب از خاک میهن عزیزمان، به مرزهای قبلی بازگشت.
دانش آموز شهید سید باقر روزگار اگرچه کوچک و کم سن و سال بود ولی میتوان او را اسطوره غیرت و جوانمردی نامید چون بعد از شنیدن اخباری در رابطه با اسیر شدن تعدادی از زنان در مناطق مرزی جنوب توسط دشمنان احساس بی تابی و بیقراری می کرد، اشک می ریخت و از غیرت بر افروخته می شد و بارها برای حضور در میدان جنگ و جهاد داوطلب شد ولی پذیرفته نمی شد، عشق به دفاع از دین و ناموس و وطن و اشتیاق به شهادت تمام وجودش را فرا گرفته بود و اگرچه در مدرسه و مسجد حضرت ابوالفضل و پایگاه مقاومت امام حسن مجتبی فعالیت شبانه روزی داشت ولی برای پیوستن به رزمندگان اسلام و مدافعان انقلاب اسلامی لحظه ای آرام و قرار نداشت، تا اینکه در پاییز سال ۱۳۶۲ با رضایت والدین ادامه تحصیل را به آینده موکول کرد و با موافقت مسئولین سپاه مرودشت به مرکز آموزش نظامی بسیج پیوست و هدف این بود که بعد از مواجه شدن با آموزشهای سخت نظامی، به خانه و مدرسه برگردد ولی با تحمل و علاقه و پشتکار زیاد آموزشهای جنگی و امدادگری را فرا گرفت و دوباره با زور و التماس به عنوان امدادگر بهداشت و درمان رزمی به جبهه های جنوب اعزام شد.
شهید سید باقر روزگار اگرچه هنوز به سن تکلیف نرسیده بود ولی طاعات و عبادات خود را با شور و حالی خاص انجام می داد حتی عمل به مستحبات و اجتناب از مکروهات را در برنامه عبادی خود داشت. او از عاشقان امام زمان (عج) و از دلدادگان مکتب عاشورا و اهلبیت بود و با پیروی از حضرت قاسم ابن الحسن شهادت در راه خدا و دین و ولایت را از عسل شیرین تر می دانست و خودش را کاملاً برای شهادت آماده کرده بود.
از نظر اخلاقی به روحانیت و والدین و مردم احترام می گذاشت. پیش سلام و مؤدب و با حیا و مهربان بود، نظم و صداقت و سادگی در رفتارش موج می زد. به سید بودن خود افتخار می کرد و مسئولیت خود را سنگین می دانست و همیشه سعی داشت حافظ عزت و آبروی اهلبیت باشد.
از نظر سیاسی و اجتماعی پیرو راه امام خمینی و شهدا بود و بیشترین نگرانی اش تداوم راه شهدا و حفاظت از دین و ناموس و خاک وطن بود.
نهایتاً این بسیجی گرانقدر و دانش آموز دریادل و با معرفت، پس از مجاهدتها و زحمتهای زیاد در جبهه های نبرد حق علیه باطل در تاریخ دوم اسفند ۱۳۶۲ در منطقه جنگی جُفیر مورد اصابت ترکشهای دشمن قرار گرفت و‌ پس از قطع شدن یک دستش و آسیب شدید به سرش، به فیض عظمای شهادت که بزرگترین آرزویش بود رسید و در زُمره عاشورائیان زمان قرار گرفت.
پیکر مطهر این سید شهید که اولین شهید روستای ولایتمدار دهبید مرودشت بود با شکوه خاصی مورد استقبال مردم قرار گرفت و ‌پس از تشییع، طبق خواستهٔ خودش در آرامستان زادگاهش به خاک سپرده شد و روح نا آرام او در خیمهٔ سیدالشهداء به آرامش ابدی رسید.
لازم به ذکر است که پدر بزرگوار و ‌مادر گرانقدر شهید سید باقر نیز چندین سال پس از شهادت پر افتخار فرزندشان از دنیا رفتند و در جوار آرامگاه او‌ به خاک سپرده شدند.
روحشان شاد و‌ یادشان گرامی

شهید بزرگوار سید محمد روزگار

شهید گرانقدر سید محمد روزگار فرزند حاج سید نعمت الله و حاجیه خانم آفتاب روزگار در تاریخ 9 /9/ 1346 در یک خانواده متدین و تلاشگر از سلالۀ سادات در روستای دهبید مرودشت پا به عرصه وجود گذاشت.

پدرش که معتمد و از بزرگان روستا بود به کشاورزی اشتغال داشت و شغل مادرش مثل اکثریت زنان آن دوران خانه داری بود. شهید فرزند سوم خانواده از بین پنج پسر و دو دختر بود و از کودکی در امورات خانه و مزرعه به والدین خود کمک می کرد.

تحصیلات ابتدائی ایشان در دبستان وصال زادگاهش سپری شد و در اواسط دوره ابتدائی بود که پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی چشم جهانیان را خیره کرد و دست جهانخواران را از منابع و ثروت ایران قطع نمود. شهید بزرگوار در این دوران در مدرسه و مجالس مذهبی و انقلابی در روستا حضوری با اخلاص و چشمگیر داشت و در برپائی مراسم و نماز و عزاداری پیشقدم بود، پس از اتمام دوران ابتدائی، به علت نبودن مدرسه راهنمائی در روستا تحصیلات خود را نیمه تمام گذاشت و به همکاری با پدر در کار کشاورزی مشغول شد.

هنوز دو سالی از انقلاب اسلامی نگذشته بود که دشمنان ایران با تحریک صدام و کمک به او باعث حمله ارتش رژیم بعث عراق به مرزهای کشور عزیزمان شدند و با همکاری دشمنان داخلی و خارجی در جنگی نابرابر خسارات و تلفات بسیار زیادی به کشور ما وارد کردند.

در این دوره مردم از پیر و جوان در قالب یگانهای بسیج به جبهه ها هجوم بردند و با دشمنان متجاوز و بیرحم وارد نبرد شدند که یکی از آن عزیزان با غیرت شهید سید محمد روزگار بود که به جای برادرش که متأهل بود به جبهه رفت و همراه با سپاه فجر استان فارس به منطقه کردستان اعزام شد و با گروهکهای مزدور و وطن فروش که قصد تجزیه ایران داشتند درگیر شد به مقابله پرداخت.

 در منطقه سنندج نیز با داوطلب شدن برای نبرد در ارتفاعات با ضد انقلابیون و تجزیه طلبان (که ایادی دشمنان بودند) نهایت ایثار و فداکاری خود را به ظهور رساند و جان خود را در طبق اخلاص گذاشت.

شهید بزرگوار سید محمد روزگار دارای اخلاقی نمونه بود، در برپائی نماز و مراسم مذهبی و انقلابی و مأموریتهای بسیج مشارکتی خاص داشت، برای روحانیت و آموزگاران و بزرگترها احترامی ویژه قائل بود، بسیار بخشنده و با گذشت و صبور بود و از دروغ و غیبت و گناهان نفرت داشت، به تمام دوستان و آشنایان کمک می کرد مخصوصاً در کمک به مادرش بسیار تلاشگر و دلسوز بود و این صفت او در بین تمام خانواده و اهالی محل مشهور بود.

نهایتاً این سرباز رشید اسلام که دوران خدمت وظیفه خود را در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی می گذراند در تاریخ 15 خرداد 1365 در منطقه حاج عمران به همراه گروهی از دوستان و همرزمانش مظلومانه به شهادت رسیدند.

گروه امداد به علت صعب العبور بودن منطقه مجبور شده بود در مسافتی طولانی پیکر مطهر برخی از شهدا مخصوصاً این شهید بزرگوار را برای انتقال به پشت جبهه با طناب روی زمین بکشد که بدنش آسیب زیادی دیده بود.

آرامگاه این سید شهید در آرامستان زادگاهش روستای دهبید مرودشت واقع است.

روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

شهید بزرگوار عبدالمحمد روزگار

شهید عبدالمحمد روزگار فرزند مرحوم حاجی میرزا و حاجیه خانم بتول فلاحی در تاریخ 5 /9/ 1348 در یک خانواده متدین و زحمتکش در روستای دهبید مرودشت دیده به جهان گشود.

پدرش به کارگری و کشاورزی اشتغال داشت و مادرش خانه دار بود. شهید فرزند سوم خانواده از بین چهار برادر و چهار و خواهر بود.

ایشان تحصیلات دوره ابتدائی را در روستای وصال دهبید  گذراند. در سال 1357 مقارن با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی دانش آموز دوره ابتدائی بود و نقش چندانی در تحولات انقلابی نداشت اما در برنامه های مذهبی مدرسه و مسجد و جامعه فعالیت خوبی داشت و همیشه سعی میکرد از پیروان راستین دین و مکتب و آرمانهای شهدا باشد.

پایان دوره ابتدائی ایشان مصادف شد با شروع جنگ تحمیلی دشمنان علیه نظام نوپای جمهوری اسلامی که صدام رهبر حزب بعث عراق با همکاری بسیاری از کشورهای غربی و عربی به کشور عزیز ما حمله کرد و صدها شهر و روستای مرزی را ویران و هزاران نفر شهید و اسیر و آواره کردند.

شهید عبدالمحمد روزگار نیز که در مسجد حضرت ابوالفضل و پایگاه مقاومت امام حسن مجتبی دهبید فعالیت داشت پس از ترک تحصیل برای اعزام به جبهه تلاش زیادی کرد ولی موفق نشد تا اینکه بالاخره توانست موافقت مسئولین را جلب کند و پس از کسب آموزشهای نظامی همراه با لشکر 19 فجر سپاه فارس به خطوط مقدم نبرد اعزام شد و به مقابله با دشمنان بعثی پرداخت.

در این دوره جوانمردان وطن اسلامی در دفاع از دین و ناموس و وطن به جبهه های جنگ حق علیه باطل رفتند و ارتش بیرحم عراق را زمینگیر کردند. صدام میخواست در هفت روز تهران را تصرف کند ولی وجود شهیدانی مثل شهید روزگارها (که جان شیرین خود را فدا کردند ولی یک وجب از خاک پاک ایران عزیز را به دشمن ندادند) باعث شد که رؤیای تصرف هفت روزۀ تهران به یک کابوس هشت ساله برای صدام و حامیانش تبدیل شود.

ایشان علاوه بر زرنگی و مهارت و شجاعت، اهل عبادت و توسل و فداکاری بود، به سالار شهیدان و علمدار باوفایش عشق می ورزید، اخلاقی بسیار عالی داشت و تمام فتار و کردارش خدائی بود و تا آنجا که میتوانست در هر زمینه ای به دیگران کمک می کرد. همچنین اهل هنر بود و آثاری زیبا و پر از پیام  با صبر و حوصله زیاد در جبهه با خودکار ترسیم کرده است.

شهید عبدالمحمد در ابتدا تک تیر انداز بود ولی پس از نشان دادن مهارتهای خود توانست به غواصان دریا دل سپاه اسلام بپیوندد و به در مناطق جنگی جنوب کشور به حماسه آفرینی مشغول شود در حالیکه برادر ایشان نیز به عنوان پاسدار وظیفه همزمان در جبهه فاو مشغول به نبرد با بعثیون بود.

شهید عبدالمحمد چندین بار به جبهه رفت و در آخرین بار در عملیات کربلای پنج شرکت کرد و در تاریخ 19 /10 /1365  در شلمچه از ناحیه قلب و گوش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و به فیض و شرف شهادت نائل شد. پیکر مطهر ایشان نیز پس از چند روز به مرودشت منتقل و با حضور گسترده مردم تشییع و (همانطور که وصیت کرده بود) در آرامستان زادگاهش روستای دهبید مرودشت به جمع عاشورائیان زمان و شفاعت کنندگان دوستان و زائران و ارادتمندانش پیوست.

روحش شاد، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

غزل چایخانه

هوالجمیل
جام شفا و شفاعت
حال و هوای معنوی چایخانه ات
پروانه وار می بَرَدَم تا به خانه ات
مثل کبوتران خوش اقبال بام تو
این دل گرفته باز، رضا جان، بهانه ات
روح غریب و زخمی و بی سر پناه من
از آهوان دشت گرفته نشانه ات
دورست گرچه جسم من از بارگاه تو
جانم ولی عجین شده در آستانه ات
یک استکان چای تو یک شُرب ساده نیست
جام شفاعت است و شِفا، از خزانه ات
در استکان چای تو، حق جای داده است
دریای جود و عاطفهٔ بیکرانه ات
جای توسل است و تَوَلّا و عرض حال
این فرش چایخانه چنان عرش خانه ات
ایران چو گشته مظهر قرآن و اهلبیت
یا رب بده به آن، نِعَم جاودانه ات
والسلام
محمد حسین صادقی، زرقان، ۲۰ اسفند ۱۴۰۲
بمناسبت احداث یکی از چهل و چهار چایخانه حضرت رضا (ع) در زادگاه باستانی و شهید پرورم زرقان فارس.

پیام تقدیر و ‌تشکر خانواده شهیدان سید عباس و ‌سید حسین حسینی مزیدی و سردار شهید ناصر قاسمی

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

در یاری حق، شهید پرور بودی
تو زینب قهرمان کشور بودی
هم مادر سادات، حسین و عباس
هم خواهر ناصر دلاور بودی

با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد و درود و عرض ادب به محضر همشهریان با محبت و ‌بزرگوار، بر خود واجب می دانیم بر اساس حدیث شریف «من لم یشکر المخلوق لم یشکر الخالق» با نهایت احترام و در کمال تواضع و ارادت و عرض سپاس، مراتب قدردانی و تشکر خود را ابراز و از یکایک شما خانواده های معظم شهدا و اصحاب مساجد، اقوام و مردم شریف و نجیب زرقان، شیراز، مرودشت و روستاها و شهرهای مختلف استان و کشور، همچنین مسئولان ارجمند کلیه نهادهای انقلابی و ادارات دولتی، از جمله ائمه جمعه و جماعات و روحانیت معزز، استانداری فارس، فرمانداری زرقان، بنیاد شهید استان و شهرستان، شهرداری و‌ شورای اسلامی، دادگاه و نیروی انتظامی، سپاه و بسیج، آموزش و پرورش، مدارس، مدیریت و هیئت امنای آرامستان نسیمی، کارخانجات بویژه پالایشگاه، پگاه و کاشی حافظ، تعاونی های تولیدی، کشاورزی، دامداری و حمل و نقل، همچنین کلیه هیأت‌های مذهبی و پایگاههای مقاومت، سایت‌های خبری و کانال ها و گروههای مجازی بخصوص کانال خبر زرقان و کلاً تمام سروران و مجموعه هایی که ممکن است اسامی شریفشان فراموش شده باشد، و در مراسم و مجالس ترحیم  و تدفین و‌سومین و هفتمین روز ارتحال مادر عزیزمان «اُخت الشهید و اُم‌الشهیدین بانو همدم قاسمی، خواهر سردار شهید ناصر قاسمی و مادر شهیدان سید عباس و سید حسین حسینی مزیدی» شرکت نموده و با تماس تلفنی، ارسال پیامک، ارسال پیام در فضاهای مجازی، ارسال تاج‌گل، ارسال مکتوبه، بنرهای تسلیت و با حضور در مراسم مختلف در گلزار شهدا و دعای کمیل در مسجد حیدر، ابراز همدردی نموده و موجب تسلی خاطر بازماندگان را فراهم آوردید صمیمانه و خاضعانه تقدیر و سپاسگزاری می نماییم.
همچنین نظر به اینکه به علت تألمات روحی و کثرت بزرگواران، قادر به قدردانی حضوری و تلفنی از یکایک عزیزان نشده ایم خاضعانه عذرخواهی می کنیم و مجدداً مراتب سپاس خویش را اعلام نموده و خود را مرهون محبت‌های بیکران و وصف ناپذیر تمام شما عزیران می‌دانیم. 
در پایان برای همه شما و خانواده‌های محترمتان از درگاه ایزد منان سلامت و توفیق و برای تمام درگذشتگان مغفرت الهی آرزومندیم و خاضعانه اقرار می کنیم که قادر به جبران مراحم و زحمات شما نیستیم، پس دست به دامان ذات کبریایی دراز کرده و از درگاهش استدعا می کنیم ما و شما را مشمول شفاعت شهیدان قرار دهد و با فضل و عنایت خویش پاسخگوی الطاف یکایک شما عزیزان  باشد. 
والسلام، خانواده های شهیدان قاسمی و حسینی، جمعه ۱۸ اسفند ۱۴۰۲ زرقان 

 

شهید بزرگوار امنیت: شهید علیرضا مؤذن

شهید بزرگوار الله قلی روزگار

بسم رب الشهداء والصدیقین

شهید بزرگوار الله قلی روزگار فرزند مرحوم حسن و عصمت روزگار در تاریخ ۲۱ / ۱۰ /۱۳۱۵ در خانواده ای مذهبی و زحمتکش در روستای دهبید مرودشت دیده به جهان گشود. او فرزند دوم خانواده بود و سه خواهر و یک برادر داشت.
شهید دوران کودکی تا نوجوانی را در روستا به کار کشاورزی و کارگری به همراه پدر اشتغال داشت و به این طریق به معیشت خانواده کمک می کرد.
در جوانی شغل رانندگی را برگزید و تشکیل خانواده داد و بعد از چندین سال گواهینانه رانندگی پایه یک را گرفت و به عنوان راننده کامیون به کسب روزی حلال پرداخت.
ایشان نسبت به دستورات دینی بسیار مقید بود و غیرت و جوانمردی و دلسوزی او زبانزد همگان بویژه رانندگان بود. ارادتی ویژه به سالار شهیدان داشت و در ایام عزاداری در حسینیه ابوالفضل دهبید به اقامه عزای سالار شهیدان می پرداخت.
شهید بزرگوار الله قلی روزگار در زمان انقلاب شکوهمند اسلامی با آرمانهای امام راحل و شهدا همسو و همدل بود ولی بخاطر موقعیت شغلی، نقش خاصی در صحنه های انقلاب نداشت.
پس از شروع جنگ تحمیلی دشمنان علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی، چندین بار با کمپرسی تک خود به جبهه رفت و هربار سخت ترین مأموریتها و مسئولیتها را به عهده می گرفت و با شجاعت و مهارت انجام می داد.
در آخرین مأموریت در تاریخ ۱۶ آبان ۱۳۶۶ در کربلای شلمچه، کامیون او‌ مورد حمله دشمن قرار می گیرد و در حال پیاده شدن از ماشین ترکش کاتیوشا به کتف راست و انگشت بزرگ پای او اصابت می کند و به شرف شهادت می رسد.
نکات جالب و مهم درباره شهادت این شهید گرانقدر:
ایشان بار آخر از تمام دوستان و اقوام وداع می کند و از همه حلالیت می طلبد و همه متوجه میشوند که ممکن است این سفر آخر او باشد. حتی همسر ایشان از سفر او ممانعت می کند ولی با اراده ای استوار از خانواده جدا می شود و به جبهه می رود.

در این سفر فرزند ۲۵ ساله اش (هادی) نیز به عنوان شاگرد به همراه می برد که نیروی کمکی او در حمل و نقل ماسه و مصالح سیمانی بوده ولی دفعه آخر آشکارا وصیت می کند و خودش تنها برای حمل ماسه میرود و زیر آتشباری کاتیوشا قرار می گیرد و به شهادت می رسد.
اولین شهید دهبید، شهید سید باقر روزگار که در سال ۱۳۶۲ به فیض عظمای شهادت نائل شد، قبل از شهادت، شاگرد کامیون شهید الله قلی بوده که شهید پس از شهادت سید باقر، کلاه سبز او را به یادگاری بر می دارد و همیشه آرزو می کرده که با این کلاه به شهادت و به سید باقر برسد که همینطور هم می شود و آخرین شهید دهبید در دوران دفاع مقدس محسوب میگردد.

کامیونی که شهید الله قلی روزگار با آن کار میکرده و به جبهه می رفته، بصورت قسطی خریداری شده بوده و پس از سالها کار موعد
آخرین قسط آن بوده ولی تقدیر و مشیت الهی بر این بوده که همراه با مالک ماشین شدن از دنیا جدا شود و به خیل زندگان جاوید و شفاعت کنندگان امت درآید.

لازم به ذکر است که از شهید گرامی الله قلی روزگار ۶ دختر و ۲ پسر به یادگار مانده که کوچکترین فرزند دختر ایشان هنگام شهادت پدر یکسال و‌ شش ماهه بوده، مادرشان مرحومه زینت روزگاری نیز، پنج سال بعد از شهادت شوهر در تاریخ ۲۸ ‌/ ۱ / ۱۳۷۱ دیده از جهان فرو می بندد و در کنار مزار شوهرش به ساکنان آسمان می پیوندد.
آرامگاه مطهر شهید الله قلی در آرامستان زادگاهش، روستای دهبید مرودشت است. پدر و مادر شهید و ‌برادر و خواهرانش نیز از دنیا رفته اند و مزارشان در آرامستان دهبید قرار دارد.
روحشان شاد و یادشان گرامی

شهدای گرانقدر دهبید مرودشت

بسم رب الشهداء والصدیقین

شهید سید باقر روزگار

فرزند سید عبدالله

ولادت : 1346 دهبید مرودشت

شهادت : 2/12/1362 جفیر

آرامگاه : گلزار مطهر شهدای روستای دهبید

 

شهید سیدمحمد روزگار
فرزند سیدنعمت اله
ولادت : 9-9-1346 دهبید مرودشت

شهادت : 16-3-1365 حاج عمران

آرامگاه : گلزار مطهر شهدای روستای دهبید

 

شهید عبدالمحمد روزگار

فرزند میرزا

ولادت : 1348 دهبید مرودشت

شهادت : 19/10/1365 کربلای 5 شلمچه

آرامگاه : گلزار مطهر شهدای روستای دهبید

 

شهید الله قلی روزگار

فرزند حسن

ولادت : 1315 دهبید مرودشت

شهادت : 16/8/1366 شلمچه

آرامگاه : گلزار مطهر شهدای روستای دهبید

 

شهید سید باقر روزگار        62

شهید غلامحسین روزگار     62/12/12

شهید سید محمد روزگار       65/3

شهید عبدالمحمد روزگار    19/10/1365

شهید فرج اله روزگار            20/1/1366

شهید الله قلی روزگار        16/8/1366 

==========================

شهید گرانقدر غلام حسین روزگار
نام پدر: عباس قلی
تاریخ تولد: 15-3-1348 شمسی
تاریخ شهادت : 12-12-1362 شمسی
گلزار شهدا: شماره مزار:80 نام گلزار:مرودشت شهر:فارس - مرودشت

+++++++++++

شهید بزرگوار فرج اله روزگار
نام پدر: باران
تاریخ تولد: 4-11-1348 شمسی
تاریخ شهادت : 20-1-1366 شمسی
محل شهادت : شلمچه
گلزار شهدا: بلوک: شماره مزار:249 نام گلزار:مرودشت شهر:فارس - مرودشت

نیاز به اطلاعات تکمیلی داریم، لطفاً تماس بگیرید 09176112253 ارادتمند: صادقی

شهید بزرگوار مدافع حرم رضا زارع

خبرگزاری میزان - بنابر گزارش دفاع‌پرس، جمعی از مسئولان با حضور در منزل شهید رضا زارعی از پاسداران منطقه یکم نیروی دریایی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که توسط رژیم غاصب صهیونیستی در سوریه به شهادت رسیده است، خبر شهادت وی را به خانواده‌اش اعلام کردند.

رسانه‌ها اعلام کردند که سحرگاه امروز جمعه، جنگنده‌های رژیم صهیونیستی به بانیاس واقع در سوریه حمله کردند که در این حمله رضا زارعی از مستشاران نظامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به‌همراه ۲ نیروی حزب‌الله به شهادت رسیدند.

شهید رضا زارعی سومین شهید مدافع حرم استان هرمزگان است.